Reuzen, kabouters, heksen, slimme oude vrouwtjes, weggelopen kinderen en allerlei andere onaangepaste lieden zwerven door de 19 verhalen in deze bundel. Heel verschillende gegevens vormen soms het uitgangspunt: een oud handschrift, een gedicht van Jan Hanlo, eilanden en echt bestaande verre oorden. Er wordt gezeild over woeste zeeen, mensen gaan dood of worden betoverd. Moed, brutaliteit en allerlei platte praat verrijken veel verhalen. De verhalen zitten vol geheimzinnigheid, spanning, gevaar, ontberingen en humor.
Over het verhaal
De kabouter hield niet van kerkklokken. Hij woonde in de rozentuin die bij het grote huis hoorde en als hij in de verte het gebeier hoorde, stopte hij zijn oren dicht, waarom, dat begreep hij zelf niet. Niemand wist dat de kabouter daar woonde, behalve natuurlijk Mol en de Eekhoorn en Beentjeweg en Vergeten Beer, maar de tuinman niet. Die trapte elke ochtend zuchtend de verse molshopen plat en dacht dat hij zo goed voor de rozen zorgde. Maar wie dat eigenlijk deed, was de kabouter. Hij zoende ze. Zodra een knop op uitbarsten stond, begon hij ermee. Stevig omhelzen en zoenen moet je, zo wist hij, dat vinden rozen fijn, net als baby’s, daar komen ze van uit, en dan, als ze bloem geworden zijn, moet je ze teder omhelzen en diep zoenen, met je neus er helemaal in, dat vinden ze lekker, daar bloeien ze extra mooi van en extra lang, en het is heerlijk zacht en geurend. De kabouter vond het zelf lekker, dat was te horen aan zijn stem wanneer hij erover sprak. ‘En die tuinman’, ging hij dan verder, ‘psa! die denkt heel wat, maar hij kan niks. Met z’n dikke neus.’
Dit is een fragment uit het verhaal De laatste roos. Dit fragment komt van de website van uitgeverij Holland. Er zijn verhalen met avontuurlijke zeetochten in zoals de kleine kapitein die maakte (lees De schipbreuk en Kraai’s wereldreis). Er zijn verhalen met rovers, reuzen, koningen, prinsessen, kikkerfamilies, slangen. Kortom: van alles wat.
Mening over het boek
Recensie van Mathilde (ouder dan 18 jaar)
★★★☆☆ – gemiddeld
In dit boek zitten verschillende verhalen die met elkaar gemeen hebben dat ze gaan over iets wat eigenlijk niet kan. In het verhaal “De beestenbakker” maakt een pottenbakker dieren die echt tot leven komen. Een geweldig idee! Kinderen gaan zich bij deze verhalen afvragen of zoiets waar zou kunnen zijn en waarom zou dat eigenlijk niet zo zijn?
Ik vond het leuk om te lezen. Een aantal verhalen komt wat ouderwets over, maar die zijn dan waarschijnlijk ook al ouder. Deze bundel is oorspronkelijk in 1999 uitgegeven., wat de titel verklaart. Ik heb de uitgave van De Volkskrant uit 2005 gelezen.