Roland Colastica - Vuurwerk in mijn hoofd (1e recensie)

Over het verhaal

De bende van Salina Black Cobra’s telt twaalf leden. Straks zijn het er misschien dertien. Die dertiende man kan Jurcell vannacht worden.

Jurcell Ricardo woont op Curaçao. Hij is bijna lid van een bende. Hij moet een opdracht uitvoeren om te bewijzen dat hij het waard is.

Maar straks begint de nacht voor Jurcell. Vannacht moet hij bewijzen dat hij mans genoeg is om lid te worden van de Salina Black Cobra’s. Vannacht moet hij alleen een inbraak plegen, zonder Randy aan zijn zij. Een fiets stelen uit een huis met loslopende honden in de tuin. En als het even kan niet alleen een fiets. Hij is vannacht de leider. (blz. 7)

Als Jurcell bovenop de muur bij het huis zit waar hij moet inbreken ziet hij opeens allemaal jongens verstopt, jongens van een andere bende. Het schreeuwt naar zijn vrienden dat het een valstrik is. In eerste instantie gooien de bendeleden met kalebassen naar elkaar, maar uiteindelijk wordt het een grote vechtpartij. Randy pakt een pistool uit zijn rugzak en roept dat de leider van de andere bende naar voren moet komen.

‘Wat?’ schreeuwt Randy. ‘Jij?’ Hij spuugt op de grond. ‘Val je me hier ook al lastig? Daar zal ik dan eens en voor altijd een einde aan maken. Ik verslagen door een makamba? Nooit! En zeker niet door makamba.’Hij richt zijn pistool.
‘Gerrit!’ gilt Jurcell. ‘Wat doe jij hier, man?’ (blz. 14)

En dan gaat het verhaal een paar maanden terug in de tijd. Jurcell zit op school en die dag is er een nieuwe leerling in zijn klas gekomen. Het is Gerrit, een blanke jongen. Een van de weinigen blanken op zijn school. Ze kennen elkaar van voetbal, waar ze teamgenoten zijn. Ze kennen elkaar niet echt en ze vinden elkaar niet echt aardig.

Het gekste is dat ze staan op te scheppen over hoe rijk hun vaders zijn. Dat doen blanken en zwarten nooit tegen elkaar. De blanken zijn meestal rijker dan de zwarten en willen niet dat de zwarten zich daar rot onder voelen. De zwarten vertellen ook niets omdat ze armer zijn en zich niet nog rotter willen voelen. Maar Jurcell is door het dolle heen en Gerrit ruikt de overwinning. (blz. 20)

De ouders van Jurcell hebben de laatste tijd vaak ruzie. Na weer een grote ruzie loopt zijn moeder het huis uit. Tegen de tijd dat ze weer thuis kwam stond zijn vader met koffers in zijn hand bij de deur. Hij ging wel naar een hotel.

‘Heel goed,’ zegt de lerares. ‘Jurcell, vertel ons waar de opstand is begonnen.’
Ik weet het, ik weet het, denkt Jurcell, ik heb het allemaal geweten, het zit in mijn hoofd, maar ik weet niet waar.
Hij kan niet denken. Er is te veel gebeurd gisteren. Het maalt door zijn hoofd en klutst zijn gedachten door elkaar. (blz. 70)

Jurcell blijft bij zijn moeder, maar die heeft het druk. Zo druk dat Jurcell veel tijd bij zijn oma moet doorbrengen. Jurcell voelt zich eenzaam. Hij voelt alsof zijn ouders hem in de steek hebben gelaten.

Alsof ik het niet moeilijk heb, denkt Jurcell. Maar daar denkt mama niet aan. Ze staat klaar voor alle kinderen in de wereld, behalve voor mij, haar eigen zoon. En papa staat natuurlijk weer ergens handjes te schudden en toespraken te houden, maar even met zijn zoon praten is er niet bij. Ik snap best dat ze kwaad op me zijn, maar een vader en een moeder moeten hun kind toch kunnen vergeven? Ze zijn zelf ook kind geweest en hebben vast ook wel stomme dingen gedaan. Maar ze zijn toch voetballer en schooljuffrouw geworden. Held en heldin. Kom op! (blz. 81)

Als hij weer eens bij zijn oma is krijgt hij een sms-je van zijn moeder dat ze het niet redt om ‘s avonds op tijd thuis te zijn en dat hij maar bij zijn oma moet blijven slapen. Dat vindt zijn oma natuurlijk goed. Oma is bijgelovig en probeert regelmatig contact te maken met haar voorouders, soms met behulp van sigarenrook. Dat doet ze ook als Jurcell blijft slapen, want ze wil weten hoe het nu gaat met de situatie van haar zoon (Jurcells vader) en zijn vrouw. In de logeerkamer heeft ze een altaartje staan met beeldjes en ze blaast daar de rook van de sigaar heen. Bij zijn oma in de straat fietst een groep jongens. Ze roepen naar Jurcell en nodigen hem uit om met hen mee te gaan fietsen. Zijn oma heeft hem gewaarschuwd voor deze jongens. Als hij naar bed wil wordt er op zijn raam getikt. Een van de jongens vraagt of hij met hen meegaat.

Jurcell aarzelt. De nacht is vol avonturen en hij kan best een paar nieuwe vrienden gebruiken.
‘Als oma straks komt kijken of ik slaap,’ zegt hij, ‘en ze ziet dat ik weg ben… Dan krijgt ze een hartaanval.’
‘Dat gaat ze nooit merken,’ zegt de jongen. Hij klimt door het raam naar binnen en maakt van handdoeken, kussens en kleren een prop op het bed. Jurcells rugzak is het hoofd. De jongen legt het laken over de pop heen.
‘Daar ligt je,’ zegt hij. ‘Man, wat lig jij lekker te slapen.’Hij loopt naar het raam en klimt naar buiten.
Jurcell volgt hem.
‘Ik heet Randy,’ zegt de jongen.’Ik heet Jurcell.’
‘Weet ik,’ zegt Randy.
‘Je opvoeding is begonnen, Ricardo.’ (blz. 90)

De volgende ochtend komt Jurcell als een veranderde jongen op school aan. Hij heeft een fiets bij zich en komt al fietsend het lokaal binnen. Hij is brutaal tegen de lerares. Hij kan zijn aandacht de rest van de dag niet bij de lessen houden. Bij de vechtpartij van het begin van het boek heeft Jurcell een kalebas op zijn hoofd gegooid gekregen. Hierdoor heeft hij een hersenschudding opgelopen en hij moet in bed blijven. Jurcell heeft er spijt van dat hij zich heeft laten meeslepen door de jongens van de Salina Black Cobra’s. Wat zal Jurcell nu doen? Zal hij afstand nemen van de jongens van de bende? Zullen zijn ouders weer bij elkaar komen?

Voorleesfragment

Bij dit boek is een voorleesfragment gemaakt. Klik op het plaatje hieronder om het begin van het boek te horen.
Of klik hier om naar mijn YouTube-kanaal te gaan.

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Welke woorden passen bij het verhaal?
Spannend, zielig
Waarom heb je het boek gelezen?
Ik vond de titel van het boek interessant en wilde weten waarover het boek gaat.
Hoe kom je aan het boek?
Geleend bij de bieb
Wat vind je leuk aan het boek?
Het is een spannend verhaal over Jurcell. Zijn ouders hebben problemen en daardoor minder aandacht voor hem. Hij gaat daarom dingen doen die hij eigenlijk niet zou moeten doen. Hij houdt er wel een goede vriend aan over.
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Geen idee
Wat wil je nog meer vertellen over het boek?
Het boek vertelt meer dan alleen het verhaal over Jurcell. Het boek gaat ook over racisme op Curaçao, over de spanningen tussen de zwarte en blanke bevolking, over macht, over het gevoel hebben dat iemand je ziet staan.