Na de overwinning van Roos Bliss op het Gala des Grands Gâteux is ze wereldberoemd en daar zit ze niet op te wachten. Roos wordt steeds lastiggevallen door cameramensen en heeft geen moment rust. Haar leven staat helemaal op z’n kop als ze wordt ontvoerd door mensen van Mostess Snack Cake Corporation, een enorme bakkerij. Directeur Boter wil dat Roos een aantal recepten verfijnt, zodat ze beter verkopen. Noodgedwongen doet Roos wat hij wil, zodat ze zo snel mogelijk weg kan, maar al snel blijkt dat de cakejes en koekjes alles behalve veilig zijn, maar juist zeer verslavend.
Over het verhaal
De dromen van Rozemarijn Bliss waren uitgekomen.
Ze was de beroemdste bakker ter wereld. Ze was de jongste winnaar ooit van het befaamde Gala des Grands Gâteaux in Frankrijk. Ze was het meisje van twaalf dat de beroemde tv-kok Lilian le Fay in de keuken had verslagen en de snode plannen van haar tante had gedwarsboomd. Ze was het meisje dat haar dorp had gered en het magische kookboek van de familie Bliss had teruggehaald.
Maar waarom was ze dan niet gelukkig?
Op de dertiende ochtend na haar terugkeer uit Parijs stond ze op en trok de gordijnen van haar slaapkamer open.
Knip. Flits. Klik. Klik.
Daarom dus. (blz. 5)
Roos is 12 jaar en heeft het hoogste bereikt wat je als bakker kunt bereiken. Het Gala des Grands Gâteaux winnen. Sinds die tijd staan de journalisten en fotografen constant om haar huis heen. Roos vindt het vreselijk. Ze kan niets meer doen zonder dat er mensen naast haar staan. Ook de rest van de familie wordt er gek van. Daarom gaan ze magische koekjes bakken.
‘Die koekjes zijn steek-je-neus-in-je-eigen-zaken-knoopjes,’ legde Dottie uit. ‘Als je een koekje eet dat is doordrenkt met het gif van de ontzagwekkende zwerm van de Tubertine, is het alsof je door een bij wordt gestoken en steek je je neus nooit meer in andermans zaken. Ze zijn voor het eerst gebruikt om de trappistenmonniken hun mond te laten houden, want voor de historische dag waarop ze deze koekjes aten, gingen ze maar door. Kwebbel, kwebbel, kwebbel! Nadat ze deze knoopjes hadden verslonden, legden de monniken als eersten in de geschiedenis van de kloosterordes een zwijggelofte af.’ Dottie haalt een kazoo uit de zak van haar schort. ‘Kijk en huiver!’ (blz. 12)
Dan komt er een brief van de regering waarin staat dat bakkerij Bliss de deuren moet sluiten. Er is een nieuwe wet aangenomen ter bescherming van bakkerijen met meer dan 1000 medewerkers. Zij zouden last hebben van alle kleine bakkerijen. De familie Bliss kan niets anders doen dan de deuren inderdaad sluiten. Maar na een paar dagen nemen ze een besluit.
‘Vanaf nu zijn we de Ondergrondse Bakkerij Bliss,’ verkondigde Dottie. ‘We gaan dag en nacht bakken, en met ingang van morgenochtend bezorgen we de koekjes, taarten en muffins bij iedereen aan huis. De inwoners van Rampenburg zijn ons altijd blijven steunen toen wij het moeilijk hadden omdat ons kookboek verdwenen was. En nu gaan wij hen steunen.’
Albert scheurde de brief van de regering met een theatraal gebaar doormidden. ‘Dat is het beste idee dat ik ooit heb gehoord.’ (blz. 23)
De hele nacht worden er stiekem koekjes gebakken. De volgende dag worden ze bij de mensen thuisbezorgd. Roos bezorgd bij een paar mensen op de fiets, terwijl haar broers Dille en Tijm met de auto pakjes rond gaan brengen. Roos wil dolgraag zelf de koekjes afleveren bij Devin ‘t Hoed, de jongen waar ze verliefd op is.
Er waren waarheidskoekjes voor de beruchte leugenares mevrouw Goedeheer, valiumflensjes voor de bozige, overspannen Schotse oppas mevrouw Carlson, en avontuurlijke appelflappen voor de gereserveerde Bond van Bibliothecaressen.
Er waren kijkerkoekjes voor Flora de bloemist, die zo goed als blind was, en zuinige zwartebessencake voor de Franse restauranthouder Pierre Guillaume, die ontzettend koopziek was. Er was zelfs iets voor Devin ‘t Hoed, de blonde jongen aan wie Roos al ongeveer een jaar, vijf maanden en elf dagen minstens twee keer per dag moest denken. Ze had zuiverende suikerbroodjes voor hem gemaakt tegen zijn veelvuldige voorhoofdsholteontstekingen. Als je het Roos vroeg, waren die het enige wat er mis was aan Devin ‘t Hoed. (blz. 26)
Als Roos al haar pakjes heeft afgeleverd, en even heeft gepraat met Devin, wordt ze ontvoerd. Gelukkig heeft ze Per, de pratende kat bij zich en is ze niet helemaal alleen. Ze wordt meegenomen naar Meestes, een megabakkerij met meer dan 1000 medewerkers. Meneer Boter, de directeur, wil dat Roos een paar recepten voor hem verbeterd.
Meneer Boter had overduidelijk hart voor het bakkersvak, dacht Roos. Ja, hij had haar ontvoerd, maar haar moeder zou haar anders nooit hebben laten gaan, dus in zekere zin had meneer Boter geen keus als hij Roos als expert in huis wilde halen. En haar familie zou het geld goed kunnen gebruiken.
Misschien kon ze iets goeds doen en daarmee wat geld voor haar familie verdienen. Ja, ze had een wens gedaan omdat ze klaar was met het bakkersvak, maar misschien was het bakkersvak nog niet klaar met haar.
‘Ik kan jullie helpen,’ zei Roos. Per drukte zijn klauwen in haar been, zo hard dat Roos een kreet van pijn slaakte. ‘Ik was nog niet uitgepraat!’ mompelde ze tussen haar tanden door tegen de kat. ‘Maar alleen als ik mijn ouders mag bellen om te zeggen waar ik ben. Inmiddels worden ze waarschijnlijk gek van bezorgdheid.’
‘Natuurlijk mag je je ouders bellen,; zei meneer Boter. ‘Zodra je klaar bent met bakken.’
Roos’ nekharen gingen overeind staan. ‘Dus jullie houden me gegijzeld!’
‘Gegijzeld!’ meneer Boter lachte. ‘Ik weet niet eens wat dat woord betekent. Je bent vrij om te gaan wanneer je maar wilt.’ Hij bestudeerde de nagels van zijn rechterhand. ‘Zolang dat maar is nadat je werk af is.’
‘Jullie mogen me hier niet tegen mijn wil vasthouden!’
‘Tegen je wil?’ Met een handgebaar wuifde meneer Boter dat idee weg. ‘We houden je helemaal niet vast. Je mag komen en gaan… zodra onze vijf belangrijkste recepten geperfectioneerd zijn.’ (blz. 45)
Zal het Roos lukken om de recepten te verbeteren? Waarom wil meneer Boter eigenlijk dat de recepten verbeterd worden? Missen de ouders van Roos haar al? Wat gaan ze doen om haar te vinden?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik heb het eerste deel gelezen en vond dat een leuk boek. Ik was benieuwd hoe het verder ging met Roos en haar familie. En ik heb dit boek gewonnen bij uitgeverij Van Holkema & Warendorf
Welke steekwoorden passen bij het boek?
Grappig, spannend, zielig, leuk, geheimzinnig
Hoe kom je aan het boek?
Gewonnen bij uitgeverij Van Holkema & Warendorf
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Ja
Waarvoor worden de plaatjes gebruikt?
Als versiering. Om iets het verhaal te laten zien
Wat vind je leuk aan het boek? Je kunt bijvoorbeeld een leuk stukje uit het boek overtypen
Het is een spannend verhaal waarin magische koekjes voorkomen. Ik vind het leuk dat magische koekjes zouden kunnen bestaan. Je zou er problemen mee kunnen oplossen, net zoals in het boek gebeurt
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Roos, en ik zou dolgraag iets proeven wat zij gebakken heeft
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Het is een leuk en spannend verhaal. Ik moest er af en toe om lachen. Je ziet sommige dingen voor je, zoals een bakker die helemaal onder de bloem zit. De koekjes die gebakken worden klinken allemaal lekker. Ik zou ze graag willen proeven
Is het boek moeilijk of gemakkelijk om te lezen?
Gemiddeld
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
Ja
Kun je een voorbeeld geven van moeilijke woorden? Wat heb je gedaan toen je deze woorden tegenkwam?
zwijggelofte, kazou. Ik heb doorgelezen, kazou werd gelukkig uitgelegd in de tekst
Wil je het boek nog een keer lezen?
Misschien
Aan wie zou je dit boek aanraden? (bijvoorbeeld kinderen van jouw leeftijd, jonger, ouder, jongens, meisjes)
Aan alle kinderen vanaf 10 jaar die het leuk vinden om een boek te lezen waar lekker eten en magie in voor komt