De negenjarige Ada heeft nog nooit een stap buiten de deur gezet. Haar moeder schaamt zich voor Ada’s klompvoeten en houdt haar binnen. Maar als haar broertje geëvacueerd wordt uit Londen om aan de oorlog te ontsnappen, grijpt Ada haar kans en glipt weg om hem te volgen. Zo begint er een nieuw avontuur voor Ada, en voor Susan Smith, de vrouw die verplicht wordt de twee kinderen in huis te nemen. Er ontstaat een sterke band tussen Ada en Susan, maar is hij sterk genoeg om de oorlog te overleven?
Over het verhaal
‘Ada! Weg bij dat raam!!’ Mams stem. Ze schreeuwde. Ze greep mijn arm, trok. Ik kukelde van de stoel en viel hard op de grond.
‘Ik zei iets tegen Stephen White, meer niet.’ Ik wist dat een weerwoord niet verstandig was, maar mijn mond was sneller dan mijn brein. Bovendien was ik een bijtertje geworden, die zomer.
Mam gaf me een klap. Hard. Mijn hoofd bonkte tegen de stoelpoot en even zag ik sterretjes. ‘Jij praat helemaal met niemand!’ zei mam. ‘Kijken bij dat raam mag, zo vriendelijk ben ik wel, maar als jij je neus laat zien, laat staan met iemand kletst, spijker ik hem dicht.’
‘Jamie is wel buiten,’ mompelde ik.
‘Ja. En waarom ook niet?’ zei mam. ‘Die is normaal. Anders as jij.’
Ik beet op mijn tong, hield binnen wat ik wilde zeggen, schudde alleen verongelijkt mijn hoofd. Toen zag ik de bloedvlek op de vloer. Lieve help. Die was van eerder die middag. Ik had het nog niet schoongemaakt. Als mam dat zag, zou ze een en een bij elkaar optellen. Meteen. Dan had ik er een probleem bij. Ik schuifelde erheen en ging erbovenop zitten. Mijn mismaakte voet propte ik onder mijn billen.
‘Zet maar ‘es een pot thee voor me,’ zei mam. ‘Doe je iets nuttigs.’ Ze ging op de rand van het bed zitten, stroopte haar sokken af en wriemelde vlak voor mijn gezicht met haar voeten, gezonde voeten. ‘Ik mot zo aan het werk.’
‘Goed, mam.’ Ik trok de stoel die bij het raam stond naar me toe, schoof hem over de bloedvlek. Ik schuifelde zijwaarts over de grond, zorgde ervoor dat mijn slechte voet uit mams gezichtsveld bleef. Ik trok me op aan onze tweede stoel, ging zitten, stak een gaspit aan en zette de ketel op het vuur. (blz. 7)
Ada woont met haar broertje Jaime en hun moeder in een klein appartement in Londen. Ada is geboren met een klompvoet (een gedraaide voet) en daarom mag ze van haar moeder niet buiten het appartement komen. Haar moeder schaamt zich voor haar. Haar broertje Jamie wordt binnenkort 6 jaar en mag dan naar school. Hij mag ook buiten spelen van zijn moeder. Want hij is normaal. Ada besluit stiekem te oefenen met lopen. Het kost haar veel pijn en moeite, maar langzaam maar zeker lukt het. Haar moeder betrapt haar op een dag, slaat haar en sluit haar de hele nacht op in het keukenkastje.
Als het heel erg werd, vluchtte ik naar een plekje ergens in mijn hoofd. Dat heb ik altijd gekund, of ik nou op mijn stoel zat of in dat kastje en niets zag, niets hoorde, niets voelde zelfs. Ik kon eenvoudigweg verdwijnen. Dat was prettig, al ging het altijd te langzaam.
De eerste paar minuten in het kastje waren het ergst. En na een tijdje begon mijn lichaam pijn te doen, de ruimte was krap en ik was gegroeid.
In de ochtend liet mam me eruit. Ik was duizelig en misselijk. Ik strekte me en voelde een pijnscheut door mijn hele lijf. Kramp, naalden en pinnen die in mijn armen en benen gestoken werden. Ik lag gestrekt op de vloer. Mam keek op me neer. ‘Laat dat een lesje voor je wezen,’ zei ze. ‘Krijg het niet te hoog in je bol, meissie.’
Mam had in elk geval iets van mijn geheim geraden, dat wist ik. Ik werd sterker en dat beviel haar niet.
Zodra ze weg was, kwam ik in de benen en dwong mezelf de kamer door te lopen. Het liep tegen het einde van augustus en ik wist dat het niet lang meer zou duren voordat Jamie naar school ging. Ik was niet meer zo bang voor dat moment als ik geweest was, maar ik zag er tegenop om vaker en langer alleen met mam te zijn. (blz. 17)
De oorlog komt er aan. Daarom worden kinderen uit Londen geëvacueerd, om te voorkomen dat ze door bommen geraakt kunnen worden. Hun moeder stuurt Jaime naar het platteland. Voor Ada vind ze dat niet nodig. De volgende ochtend besluit Ada naar de school van Jaime te lopen en mee te gaan met de andere kinderen. Dat lukt! Ze komen na een lange treinreis aan in een dorpje. De bewoners kiezen welke kinderen ze mee naar huis nemen en als allerlaatsten worden Ada en Jaime gekozen. Hoe zal het met ze gaan op het platteland? Wordt Ada hier ook opgesloten?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
1. Wat vind je van het boek?
★★★★☆
2. Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk, ik heb het boek van de uitgeverij gekregen om er een recensie over te schrijven
3. Welke steekwoorden passen bij het boek?
ontroerend, verrassend, zielig
4. Staan er tekeningen in het boek? Wie heeft ze gemaakt?
Nee
5. Wat vind je van de tekeningen? Passen ze bij het verhaal?
–
6. Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
7. Waar gaat het verhaal over?
Het verhaal gaat over twee kinderen, Ada en Jamie. Ze wonen met hun moeder in Londen. Ada heeft een klompvoet (een voet die scheefgegroeid is) en is nog nooit buiten hun appartement geweest. Hun moeder vindt dat Ada niets waard is en dat andere mensen haar niet mogen zien. Stiekem leert Ada zichzelf lopen. Als haar moeder hier achter komt slaat ze haar en sluit haar daarna de hele nacht in het keukenkastje op. Ada besluit om weg te lopen. Alle kinderen uit Londen worden geëvacueerd naar het platteland omdat de oorlog gaat beginnen. Londen kan gebombardeerd worden. Ada gaat stiekem naar de school van Jamie en komt daardoor met de andere kinderen op het platteland terecht.
8. Wie is de hoofdpersoon?
Ada
9. Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Ik wil Ada ontmoeten, en dan gezellig met haar praten. En ook het paard aaien
10. In welke tijd speelt het verhaal zich af?
In het verleden (vroeger)
11. Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich eerst af in het appartement waar Ada en Jamie wonen in Londen. Later speelt het verhaal zich af in een dorpje op het platteland van Engeland
12. Waarom moeten andere kinderen dit boek lezen?
Het is een zielig verhaal, maar het geeft een mooi beeld van het leven in een dorpje tijdens de Tweede Wereldoorlog. Voor Ada werd de wereld juist groter door de oorlog
13. Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Nee
14. Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen