Interview met Mel Wallis de Vries

Vrijdag 3 maart 2017

Begin maart interviewde ik Mel Wallis de Vries. Mel is in 1973 geboren en na de middelbare school is ze biologie en journalistiek gaan studeren in Groningen. Na haar afstuderen in 1997 is ze als freelance journalist gaan werken. Daarna heeft ze in marketing gewerkt. Mel schreef altijd al, maar toen haar eerste kind werd geboren is ze fulltime schrijver geworden. Ze heeft inmiddels meerdere jeugdthrillers geschreven en daarmee al vier keer de Prijs van de Jonge Jury gewonnen.

Interview

Afgelopen herfst was Vals te zien als musical, en dit jaar komt Shock ook als musical in het theater. Hoe is het om je boek als musical te zien?

In het begin vroeg ik me af hoe ze het gingen doen. Maar een musical blijkt hier goed geschikt voor te zien. In beide boeken spelen vriendschapsrelaties een belangrijke rol. De gevoelens van de meisjes kun je goed in liedjes vangen. De liedjes voegen daardoor echt iets toe aan het verhaal. “Vals” is erg mooi geworden en nu komt de musical van Shock eraan. Ik denk dat die gemakkelijk in een musical te vangen is. Het is zo leuk om iets, dat ooit als idee in mijn hoofd is begonnen, nu een musical en film wordt. Ik word daar mega-enthousiast van. En nu wordt Vals verfilmd. Ze gaan er binnenkort mee beginnen.

Shock is al maandenlang het meest bekeken boek op Ikvindlezenleuk

Dat is ook een van mijn favoriete boeken.

Waar haal je je inspiratie vandaan?

Dat verschilt heel erg. Ik heb veel ideeën in mijn hoofd. Ik zou zo 20 boeken in concept kunnen op schrijven. Ik associeer snel, hoor en zie veel en kom veel op scholen. Klem bijvoorbeeld is gebaseerd op een boottripje naar een waddeneiland met mijn familie en schoonfamilie. Het waaide gigantisch en ik vond het verschrikkelijk. Doodeng. Shock speelt zich af op de camping waar ik min of meer gedwongen met mijn man en kinderen ben geweest. Ik heb niets met kamperen. De kinderen hadden een geweldige vakantie. Ik kan overal over schrijven. Aan inspiratie heb ik geen gebrek, wel aan tijd. Ik heb 3 kinderen en heb genoeg te doen. Ik ben al blij als ik 1 boek per jaar kan schrijven.

Wat doe je als je gaat schrijven?

Ik weet van tevoren hoe het verhaal in elkaar zit, anders kan ik niet met spanning schrijven. Ik schrijf geen uitgebreide planning. Dat heb ik wel eens gedaan, maar deed er vervolgens niets mee. Ik weet wie de dader is. De personages werk ik uit op een A4-je. En soms is een personage anders dan ik van tevoren bedacht heb. Zo was er een meisje waarvan ik dacht dat ze een kreng zou zijn, maar die bleek vooral zielig te zijn. Tijdens het schrijven krijg ik wel eens ideeën voor het boek die ik dan alvast neerschrijf bij het goede hoofdstuk. Dat verwerk ik dan later. Anders vergeet ik het.

Schrijven is een soort wiskunde. In mijn hoofd zit een soort schema, een soort notenbalkje. Ik zie het schrijven als een ritme, een soort componeren. Ik probeer alles bij elkaar te brengen. Dat wordt dan een boek.

Hoe lang doe je over het schrijven van een boek?

Ik doe ongeveer 8 maanden over het schrijven van een boek. Lezen gaat veel sneller dan schrijven. Als iemand dan een boek in een paar uurtjes uit leest denk ik weleens ‘kun je daar niet wat langer over doen?’ 😉

Welk personage uit je boeken zou je in het echt willen ontmoeten?

Ik zit in bijna al mijn boeken zelf. Soms ga ik dood, soms blijf ik leven. Ik ben altijd het verlegen meisje; zoals Kim in Vals of Lilly in Shock. Ik gebruik ook mensen die ik ken. Dat zijn vaak mijn middelbare schoolvrienden. Ik maak ze dan wat anders. Het voelt dan weer zoals vroeger. Mijn middelbare schooltijd heeft diepe indruk op mij gemaakt (positief en negatief). De overgang van de basisschool, de periode waarin je opgroeit. Het heeft mijn hoofd gevuld met herinneringen.

Wil je ooit een ander soort boeken schrijven?

Misschien. Dan moet ik meer tijd hebben, dus misschien als de kinderen groter zijn. Het zou me nu niet lukken. Ik vind het heel leuk om voor jongeren te schrijven. Volwassenen lezen een boek en zetten het in de kast. Jongeren sturen je een berichtje, zoeken contact met je en vertellen je wat ze er leuk aan vinden. Dat vind ik veel leuker. Dat ze de moeite nemen om mijn boek te lezen in plaats van met hun telefoon bezig te zijn bijvoorbeeld.

Wat voor boeken lees je zelf?

Ik lees te weinig. Ik lees zelden boeken van andere jeugdboekenschrijvers, maar ik lees wel eens thrillers. Ik word afgeleid door de kinderen en hun sport/hobbies. Eigenlijk moet ik tijd voor lezen maken. Voordat ik kinderen had las ik veel. In de vakantie lees ik dan een paar thrillers die mij het afgelopen jaar leuk leken. Ik lees dan ook wel eens de laatste bladzijde van een boek om te kijken hoe het af gaat lopen, en of ik goed heb geraden wie de dader is…

Welke boeken las je vroeger?

Ik las heel veel. Ik las eigenlijk alles. Ik las boeken van Roald Dahl, maar ook de boeken van mijn moeder. Dat waren thrillers, zoals van Grisham, Ludlum, Agatha Christie. Dan waren mijn broertje en ik aan het vechten wie welk boek mocht lezen. Vroeger vond ik het niet zo erg als een 40-jarige dood ging in een boek. Dat vind ik nu veel erger. Als tiener heb je toch minder inlevingsvermogen voor oudere mensen dan voor jongere mensen.

Vind je het leuk om reacties van je lezers te krijgen?

Ja! ik vind het oprecht leuk dat ze mijn boeken lezen en dat ze contact met me willen. Ik hou van mensen en van schrijven. Ik heb een liefde voor woorden. Dat wil ik graag delen. Ik sta er ook niet bij stil dat mijn boeken goed verkopen. De dag van de jonge jury bijvoorbeeld is erg leuk. Al die jongeren die zo enthousiast zijn over boeken. Ik vind het elke keer weer bijzonder om hier aanwezig te zijn.

Ik heb oude lezers en jonge lezers. Voor iedereen is er wel een leuk boek van mij te vinden.
Ik hou ervan om mensen op het verkeerde been te zetten. Het is een feestje om leuke boeken te schrijven. Ik zou waarschijnlijk ook schrijven als ze niet gelezen zouden worden. Ik hou me niet zo bezig met wat anderen doen en denken. Ik vind het gewoon zo leuk om te doen. Ik merk wel dat de druk groter wordt, maar daar ben ik in mee gegroeid. Het was vreemd dat een boek opeens goed verkocht. Daar kreeg ik wel een beetje faalangst van. Het heeft een jaar of twee geduurd voordat ik de knop in mijn hoofd kon omzetten. Ik ben weer gaan schrijven omdat ik het leuk vindt. Het voelt niet als werk. Ik zou het ook doen als ik er niets mee zou verdienen, maar het is wel erg leuk dat ik er geld mee verdien.

Word je wel eens herkend?
Ik word soms herkend, maar ik ben meer een boek dan een gezicht. Ik werd eens herkend toen ik met mijn drie kinderen naar de bioscoop ging. Op scholen word ik natuurlijk herkend, maar op straat heb ik daar weinig last van.