Interview met David Arnold

Vrijdag 21 april 2017

Op 21 april was er in Houten, bij uitgeverij Unieboek | Het Spectrum, een persconferentie voor boekbloggers voorYALFestNL. Ik kreeg hiervoor een uitnodiging en mocht uiteindelijk drie schrijvers interviewen. Mijn laatste interview was met David Arnold.

Interview

Je tweede boek, De kids of appetite, is het eerste boek dat in het Nederlands verschijnt.

Dat klopt. Het boek komt in juni uit bij uitgeverij Blossom Books. Er is een moord gepleegd en het verhaal van de 8 dagen voor deze moord wordt verteld vanuit verschillende personages. Ik vond het erg leuk om dit verhaal te schrijven. Nou ja, in het begin eigenlijk niet. Het voelde alsof ik een legpuzzel moest maken en er geen plaatje was. Toen ik wist wie de personages zouden zijn en hoe ze in elkaar zaten werd het leuk. Dat was de laatste 8 maanden van het schrijven. Ik ben erg blij met hoe dit boek is geworden.

e-boek
luisterboek
ikvindlezenNIETleuk
lees de recensies
David Arnold – De kids of appetite

Plan je je verhaal van tevoren?

Bij Mosquitoland (Muggenland) had ik geen enkel idee. Ik begon met schrijven en liet het verhaal zijn gang gaan. Voor De kids of appetite had ik een uitgebreid verhaalplan, maar het verhaal is dan ook veel ingewikkelder. Voor mijn derde boek, dat in de zomer van 2018 in Amerika uitkomt, heb ik idee waar ik met het verhaal heen wil, maar niet uitgebreid uitgewerkt. Ik denk dat ik dit de prettigste manier vind om te schrijven. Ik voel me belemmerd tijdens het schrijven met een gedetailleerd plan.

Welke van je personages zou je in het echt willen ontmoeten?

Vic uit De kids of appetite. Hij is een bijzondere jongen en het lijkt me gezellig om hem te ontmoeten. Mim uit Muggenland is ook interessant. Haar ervaringen zijn niet de mijne, maar verder lijkt ze veel op mij. Ik hoef haar dus niet meer te ontmoeten… Coco, het roodharige meisje op het Amerikaanse omslag, lijkt me ook leuk om te ontmoeten.

Hou je van lezen?

Ik ben dol op lezen. De meeste schrijvers die ik ken houden van boeken en lezen veel. Ik probeer het leven van een YA-boek en een volwassen boek af te wisselen. Ik heb net Swing Time van Zadie Smith uit. Een briljante roman. Ik vond het geweldig om te lezen. Ik lees nu Genuine Fraud van E. Lockhart. Dit boek is nog niet uit. Ik vind haar manier van schrijven erg prettig, de manier waarop ze zinnen maakt. Haar nieuwe boek doet wat denken aan de film Memento, omdat het verhaal net als in de film verkeerd om wordt verteld. Je begint bij het einde van het verhaal en gaat steeds verder terug in de tijd. Het leest erg natuurlijk en het past erg goed bij het verhaal.

Las je vroeger veel?

Ja, en dat komt door mijn ouders. Ze lazen me veel voor. Toen ik 8 jaar was ontdekte ik de verhalen over de Hardy Boys. Ik ontdekte hiermee het plezier van zelf kunnen lezen.

Hoe ben je schrijver geworden?

Mijn vrouw en ik woonden in Nashville. Ik was een freelance muzeikproducent en maakte muziek voor commercials en onafhankelijke films. Ontzettend leuk om te doen. Toen werd mijn vrouw zwanger en in Amerika zit je ziektekostenverzekering vaak gekoppeld aan je baan. Mijn vrouw had een leuke baan met een goede ziektekostenverzekering. We hebben er toen voor gekozen dat zij na de bevalling ging werken en ik voor de baby ging zorgen. Muziek maken ging niet met de baby, maar schrijven wel. In de eerste twee jaar van zijn leven schreef ik o.a. Muggenland. Dat boek verkocht vrij goed. Ik stopte met mijn werk als muziekproducer en we verhuisden terug naar Kentucky, waar onze families wonen.

Wat lees je voor aan je zoon?

Hij is inmiddels 5 jaar en hij vindt het heerlijk om voorgelezen te worden. Hij vindt de Berenstain Bears erg leuk. Mijn favoriete kinderboek was The story of Ferdinand van Munro Leaf, over een Spaanse stier die liever niet meedoet aan stierengevechten. Ook mijn zoon vindt dit een geweldig verhaal.

GEEN RECENSIES
kom een recensie schrijven
Munro Leaf – The Story of Ferdinand

Schrijf je elke dag?

Meestal wel. Ik zet geen schrijfdoelen voor mezelf, zoals een bepaald aantal woorden. Als ik niet schrijf aan een boek ben ik wel bezig met andere schrijfdingen. Ik schrijf gastenblogs voor anderen, doe interviews en lees veel.

Heb je een speciale schrijfplek?

Ik heb een bureau in de voorkamer staan, maar ik kan overal schrijven. Dat heb ik wel geleerd toen ik voor onze zoon zorgde. Ik schrijf aan mijn bureau, of in de woonkamer of in een café.

Wat doe je als je niet schrijft?

Ik lees veel, en ik kijk goede tv-shows. Dit gebruik ik allemaal als input voor mijn eigen verhalen. Ik hou van wandelen, luisteren naar podcasts en natuurlijk om tijd door te brengen met mijn vrouw en zoon. We wonen vlakbij een park, dus daar gaan we regelmatig heen.

Is er nog iets wat je aan mijn lezers wilt vertellen?

Ik ben nu een paar dagen in Utrecht en ik vind het hier geweldig. Ik zou hier goed kunnen wonen. En ik hou van dit weer. Deze dagen heb ik ‘s morgens tijd voor mezelf. Ik vind het heerlijk om wat rond te wandelen door Utrecht en ergens koffie te drinken.