Interview met Megan Shepherd

Vrijdag 21 april 2017

Op 21 april was er in Houten, bij uitgeverij Unieboek | Het Spectrum, een persconferentie voor boekbloggers voor YALFestNL. Ik kreeg hiervoor een uitnodiging en mocht uiteindelijk drie schrijvers interviewen. Mijn tweede interview was met Megan Shepherd.

Interview

Vertel eens over de boeken van The cage

Mijn verhalen lijken op science fictionverhalen, maar zijn het niet echt. Ik denk dat er voor jongeren meer emoties in moeten zitten dan in echte science fictionverhalen. Het derde boek (komt in mei uit in Nederland) is mijn favoriet. Het hele verhaal komt tot een eind, alle geheimen worden ontrafeld en de personages komen er achter wie ze precies zijn en wat hun rol is.

Wie van je personages zou je in het echt willen ontmoeten?

Ik zou heel graag een buitenaards wezen willen ontmoeten, dus dan Cassian. Maar ik wil natuurlijk niet gevangengenomen worden. Ik zou het ook leuk vinden om Leon, de jongen uit Nieuw-Zeeland, te ontmoeten. Ik vind hem aardig.

Tijdens het schrijven had ik veel aan Molly, het meisje dat opgroeit bij de aliens. Ze hielp me om de andere personages te snappen. Haar verhaal is tragisch, maar interessant en ze is erg gegroeid in het verhaal. Maar alle personages zijn uniek, maar niet allemaal geschikt om bevriend mee te raken. Het zijn allemaal sterke karakters.

Hou je van lezen?

Ja, ik groeide op met boeken. Mijn ouders hadden veertig jaar lang een boekwinkel. Ze zijn afgelopen jaar met pensioen gegaan. Ik werd omringd door boeken. Ik las boeken in de winkel. Achterin de winkel stonden de romantische verhalen, tegenover de klassiekers. Ik mocht eigenlijk geen romantiek lezen, maar mijn ouders dachten dat ik de klassiekers las.

Sommige schrijven lezen maar een genre, hetzelfde genre als ze ook zelf schrijven. Ik denk dat het belangrijk is om meerdere genres te lezen, omdat je dan ook genres met elkaar kan vermengen. Tegenwoordig lees ik veel voor mijn werk. Ik probeer op de hoogte te blijven van de belangrijke boeken. Ik lees ook voor mijn plezier.

Zijn er genres die je niet leest?

Ik lees minder non-fictie, informatieve boeken, dan ik zou willen. Ik heb geen goed geheugen en ik merk dat ik dit soort boeken erg interessant vindt als ik ze lees, maar dat ik alweer snel vergeten ben waar het over ging. Dat probleem heb ik niet met fictie. Verhalen blijven me langer bij.

Welke boeken lees je zelf?

Ik hou van de verhalen van Neil Gaiman. Hij schrijft zoveel verschillende dingen; prentenboeken, boeken voor jonge lezers, voor jongeren en stripverhalen. Ik las pas The Hate U Give van Angie Thomas. Een krachtig en uitdagend verhaal dat het heeft over belangrijke onderwerpen. Ik was erg onder de indruk van dit boek.

ikvindlezenNIETleuk
lees de recensies
Angie Thomas – The Hate U Give

Lees meer

Welke boeken las je als kind?

Ik hield van de thrillers van Christopher Pike. Verhalen over tieners die opgesloten raken in een skihut met een moordenaar in de buurt. Maar eigenlijk las ik van alles. Dat is het voordeel van ouders die een boekwinkel hebben.

Schrijf je elke dag?

Nee, er zijn weken dat ik 14 uur per dag aan het schrijven ben en dan neem ik een week vrij. In zo’n week doe ik alle administratieve dingen en het huishouden. Ik vind het erg fijn om het schrijven af te wisselen met andere dingen. Op deze manier voel ik me op dagen dat ik vrij heb niet schuldig dat ik niet schrijf.

Heb je een eigen schrijfkamer?

Ja, wij wonen op een oude zuivelboerderij. We wonen in de boerderij, maar er is ook het oude kantoor. Dat is nu mijn schrijfhuis. Ik heb een hondje dat elke ochtend met me mee gaat naar mijn schrijfhuis. Elke ochtend om 9 uur krijgt ze daar wat lekkers. Als ik er niet op tijd ben komt ze me halen. Ze is mijn motivator. Ik neem een dienblad met thee, chocola en laptop mee. Dan voel ik me gemotiveerd. Ik luister niet naar muziek, zeker niet naar iets met tekst erin. Ik luister naar de geluiden van de natuur.

Waar werk je nu aan?

Ik ben bezig met het eerste boek van een nieuwe YA-serie. Dat komt volgend jaar uit. Het is een soort sprookje dat zich afspeelt in Frankrijk. Daarom ga ik in juli naar Frankrijk om onderzoek te doen. Een deel van het verhaal speelt in Parijs en een ander deel in zuid-Frankrijk. Lavendel speelt een belangrijke rol in het verhaal. Dit verhaal is wat minder duister dan mijn eerdere boeken. Er zitten wel duistere elementen in, maar ook leuke dingen zoals winkelen en snelle auto’s.