Nikolas woont met zijn vader in Finland, waar ze het niet al te ruim hebben. Wanneer Nikolas' vader de kans krijgt om veel geld te verdienen, neemt hij die meteen aan. Hij gaat op reis naar het noorden om te helpen bewijzen dat Elfhelm, het legendarische elfendorp, echt bestaat en laat Nikolas achter bij de kwaadaardige, kinderhatende tante Carlotta. Het duurt niet lang voor Nikolas het niet meer uithoudt en op zoek gaat naar zijn vader.
BoekinformatieSchrijver: Matt Haig
Titel: Een jongen met de naam Kerstmis
Uitgeverij: Moon
Jaartal: 2016
Bladzijden: 252
Illustrator: Chris Mould
Vertaler: Karin Pijl
Genre: Kerst
Leeftijd: 10+
Luister naar het begin van dit boek...
Of klik hier en ga naar het Youtube-kanaal van IkvindlezenleukHet verhaal in het kort
Je gaat zo meteen het echte verhaal van Vader Kerstmis lezen.
Ja. Vader Kerstmis.
Misschien vraag je je af hoe ik het echte verhaal van Vader Kerstmis ken. Maar zulke dingen moet je je eigenlijk niet afvragen. Niet meteen aan het begin van een boek. Ten eerste is het onbeleefd. Het enige wat je hoeft te weten, is dat ik het echte verhaal van Vader Kerstmis. Anders zou ik het toch niet opschrijven?
Misschien noem je hem niet Vader Kerstmis.
Misschien noem je hem anders.
De Kerstman. Of Santa Claus. Of dikke man met rode jas en slee. Of vreemde man met dikke buik die met rendieren praat en cadeautjes geeft. Of misschien heb je voor de grap zelf een naam bedacht. Maar als je een elf was, zou je hem altijd Vader Kerstmis noemen. De feeën doopten hem Santa Claus en begonnen die naam te verspreiden. Dat deden ze om iedereen in de war te maken, ondeugend als ze zijn.
Maar hoe je hem ook noemt, je weet wie hij is, en dat is het belangrijkst.
Wist je dat er een tijd was dat niemand hem kende? Een tijd waarin hij een heel gewone jongen was die Nikolas heette? Hij woonde ver van de bewoonde wereld, midden in Finland. Hij deed niet aan magie, maar geloofde er wel in. Als kind wist hij heel weinig van de wereld. Zo wist hij alleen hoe paddenstoelensoep smaakte en de koude noorderwind aanvoelde. En de enige verhalen die hij kende, waren de verhalen die hem waren verteld. Verder had hij één stuk speelgoed: een pop gemaakt van een knolraap.
Maar het leven zou veranderen voor Nikolas. Op een manier die hij noooit voor mogelijk had gehouden. Er zouden dingen met hem gebeuren.
Goede dingen.
Slechte dingen.
Onmogelijke dingen.
Maar als jij denkt dat sommige dingen onmogelijk zijn, sla dit boek dan maar weer dicht. Dan is het echt niets voor jou.
Want dit boek staat vól onmogelijke dingen. (blz. 17)
Nikolas woont samen met zijn vader ergens in Finland. Zijn moeder is overleden. Zijn vader is houthakker en werkt hard. Hij heeft weinig tijd om gezellig met Nikolas door te brengen. Geld voor cadeautjes is er ook niet.
Vroeger maakte zijn vader altijd grapjes en was hij vrolijk. Hij gaf iedereen een bijnaam. Nikolas’ moeder noemde hij ‘Suikerbroodje.’ Haar echte naam was Lilja. Nikolas had van hem de bijnaam ‘Kerstmis’ gekregen, omdat hij op eerste kerstdag was geboren. Zijn vader had die naam zelfs in zijn houten slee gegraveerd.
‘Kijk hem nou, Suikerbroodje, onze kleine Kerstmis.’
Tegenwoordig noemde zijn vader hem zelden meer zo.
‘Maar nooit meer beren begluren, oké? Straks wordt het nog je dood. Blijf bij me in de buurt. Je bent duidelijk nog steeds een kind.’
Nadat Joel een uur hout had gehakt, ging hij op een boomstam zitten.
‘Ik wil je best helpen,’ bood Nikolas aan.
Zijn vader hield zijn linkerhand op. ‘Dit gebeurt er met elfjarigen die een bijl vastpakken.’
Dus bleef Nikolas naar paddenstoelen zoeken. En hij vroeg zich af of elf jaar zijn ooit leuk zou worden. (blz. 26)
Op een dag komt er een man op bezoek. Hij vraagt of de vader van Nikolas mee gaat naar het noorden van Finland om op zoek te gaan naar een stad waar elven wonen. De koning van Finland wil de goudschat van de elven hebben, maar niemand heeft de elven ooit echt gezien. In ruil voor zijn hulp zal hij veel geld krijgen. zijn vader zal drie maanden weg zijn. In de tussentijd komt zijn tante Carlotta voor hem zorgen. Maar zij houdt niet van kinderen.
Tante Carlotta mompelde iets. Ze keek niet meer naar hem om toen ze in haar bed met twee matrassen stapte.
Nikolas pakte wat van het oude brood dat op de tafel lag. Hij stak het in zijn zak en ging naar buiten, de koude nacht in. Hij was moe. Zijn buik deed nog steeds pijn, en zijn tong smaakte naar verrotte knolraap. Maar behalve moe was hij nog iets anders: vastbesloten. Ja. Hij ging de tocht naar het Verre Noorden maken.
Miika knabbelde aan een droog blaadje.
Eigenlijk was de muis zijn beste vriend, besefte Nikolas.
‘Ik ga naar het Verre Noorden. De reis wordt lang en gevaarlijk. Grote kans dat ik hem niet overleef. Jij kunt beter hier blijven, Miika. Hier is het warmer. Maar als je toch mee wilt, geef me dan een teken.’
Miika keek nerveus naar de deur van het huisje.
‘Je hoeft niet per se híér te blijven,’ zei Nikolas tegen hem. ‘Je hebt het hele bos.’
Miika keek naar het hele bos. ‘Maar er is geen kaas in het bos.’
Nikolas sprak nog altijd geen muizentaal, maar snapte ongeveer wat hij zei. ‘Dus je gaat met me mee?’
Miika ging op zijn achterpootjes staan. Hoewel Nikolas er niet helemaal zeker van was, leek de muis te knikken. Hij pakte Miika op en stak hem in zijn linkerjaszak. (blz. 48)
Nikolas gaat op reis naar het noorden van Finland, op zoek naar zijn vader. De reis duurt lang en het wordt kouder en kouder. Nikolas en Miika hebben nauwelijks iets te eten. Nikolas heeft zere voeten en is doodmoe. Hij valt in slaap in de sneeuw…
‘Ben ik dood?’ vroeg Nikolas. Het was een beetje domme vraag, want voor het eerst in weken voelde hij warmte door zijn aderen stromen en opwinding in zijn borst.
‘Nee, je bent niet dood,’ zei Vader Topo. ‘Maar het scheelde niet veel! Je bent nog springlevend, dankzij de goedheid die we binnen in je aantroffen.’
Nikolas was verward. ‘Maar… maar ik heb het helemaal niet koud. En ik voel me ook niet zwak.’
‘Opa heeft wat magie gebruikt,’ zei Kleine Noosh.
‘Magie?’
‘Een beetje drimwick.’
‘Drimwick? Wat is dat?’
Kleine Noosh keek naar Nikolas, daarna naar haar opa en toen weer naar Nikolas. ‘Weet je niet wat drimwick is?’ zei ze.
Vader Topo keek naar het kleine elfenmeisje. ‘Hij is van de andere kant van de bergen. Waar mensen vandaan komen, is weinig magie.’ (blz. 72)
Vader Topo en zijn kleindochter nemen Nikolas mee naar hun dorp. Hij wordt door de andere dorpsbewoners wantrouwig bekeken. Als hij naar zijn vader vraagt wordt hem duidelijk waarom de elven niet blij lijken te zijn met een mens. Zijn vader en de andere mannen hebben inderdaad het dorp van de elven gevonden. Ze werden enthousiast ontvangen. Toen ze weer weggingen namen ze stiekem een elfenkind mee. De baas van het dorp laat Nikolas opsluiten, voor de zekerheid. Zal Nikolas weer vrijkomen? Vindt Nikolas zijn vader weer terug?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
Geleend bij de bibliotheek (als e-boek)
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
avontuurlijk, geheimzinnig, grappig, ontroerend, spannend, verrassend, zielig
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt?
De zwartwit illustraties zijn gemaakt door Chris Mould
Wat vind je van de illustraties? Passen ze bij het verhaal?
De illustraties laten personages uit het verhaal zien
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
Zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
Nikolas is de hoofdpersoon
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Ik wil Nikolas ontmoeten en het elfendorp zien
In welke tijd speelt het verhaal zich af?
In het verleden (vroeger)
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich af in Finland
Waarom moeten anderen dit boek lezen?
Het is een echt kerstverhaal
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Dit is het eerste boek van een serie. Ik ben erg benieuwd naar het volgende boek
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen, Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen, Ik wil het volgende boek uit deze serie lezen