1928. De burgemeester zoekt een oplossing voor een nijpend verkeersprobleem. Een zonderlinge uitvinder helpt hem in het geniep. Tot het op een dag helemaal fout loopt. Maar wat hebben die speelse weeskinderen hiermee te maken? En stinkt de vijver echt zo erg als iedereen gelooft?
Boekinformatie
Schrijver: Nathalie Stroobant
Titel: De bijzondere uitvinding van Boris Bord
Uitgeverij: Boekgoesting
Jaartal: 2017
Bladzijden: 112
Illustrator: Max-Emile Platteeuw
Genre: griezelverhaal
Leeftijd: 8+
Luister naar het begin van dit boek…
Of klik hier en ga naar het Youtube-kanaal van IkvindlezenleukOver het verhaal
Geen kik gaf Boris Bord toen hij vanuit de warme moederschoot op de kille vloer tuimelde. Hij piepte maar een beetje toen de bliksem insloeg op een stukje van zijn hersenen, een paar dagen na zijn vijfde verjaardag. Hierdoor groeiden zijn neusgaten bijna volledig dicht.
Als jongeman was hij verschillende keren en op uiteenlopende plaatsen ‘s nachts gesignaleerd, dolend en druipend van het bloed. Of was het bessensap? Allerlei spullen, verscholen onder zijn grijze, lange jas zorgde voor rare uitstulpingen. Wat die spullen precies waren, durfde geen mens te raden. (blz. 7)
Boris Bord is een eenling in het dorp waar hij woont. Als hij boodschappen doet kijkt iedereen naar hem en daarna draaien ze hem de rug toe. Op een dag ziet hij een affiche waarin de burgemeester van het dorp waar hij woont op zoek is naar iemand die het parkeerprobleem voor de Olympische Spelen kan oplossen. De organisatoren hiervan hebben namelijk dit dorp uitgekozen voor de Spelen van dit jaar. Maar de burgemeester is bang dat de automobielen van de bezoekers voor een groot probleem zullen zorgen. Boris Bord denkt dat zijn dorpsgenoten aardiger tegen hem zullen doen als hij dit probleem kan oplossen. Hij fietst naar huis en begint na te denken. Maar dat valt tegen… Na een paar dagen heeft hij nog steeds geen idee wat hij kan doen. Op een middag wordt hij gestoord door het lawaai van de kinderen uit het weeshuis vlakbij. Hij rent naar buiten en kan nog een jongetje vastgrijpen…
“Meneer het scharminkel stoort me hier tijdens mijn briljante plannen en dan zegt hij ‘Excuses’? Meneer weet zeker niet dat ik hier een oplossing aan het bedenken ben voor het parkeerprobleem dat boven ons hoofd hangt?”
“P-P-P-Parkeren?” Fonske had nog nooit in een automobiel gezeten.
Boris Bord keek Fonske plotseling heel geïnteresseerd aan. “Wat zei je daar? Zeg dat nog eens, op precies dezelfde manier,” commandeerde hij.
Fonske herhaalde: “P-P-P-Parkeren?”
“Een P! Dat is het!” Het gezicht van Boris Bord klaarde helemaal op. Hij kreeg lichtjes in zijn ogen en er verscheen een klein lachje.
Fonske kromp ineen, klaar voor het pak slaag dat zou volgen. Maar in plaats van te slaan, graaide Boris tussen zijn spullen. Vast en zeker op zoek naar iets om mee te meppen, dacht Fonske.
“Wat is jouw lievelingskleur?” Boris draaide zich om naar Fonske.
“B-B-B-Blauw,” fluisterde Fonske. Hij was er rotsvast van overtuigd dat dit het verkeerde antwoord zou zijn.
“Jij vraagt blauw? Jij krijgt blauw,” zei Boris ineens poeslief en hij toverde een hemelsblauw plakkaat tevoorschijn. Hij blies er kilo’s stof af, spuwde wat speeksel op zijn mouw en veegde zo de rest weg. Hij hield het bord op armlengte voor zich. (blz. 20)
Boris Bord heeft een oplossing bedacht voor het parkeerprobleem. Hij fietst onmiddellijk naar de burgemeester om zijn oplossing te laten zien. Die is blij met de oplossing en geeft Boris een aangebroken fles wijn als beloning.
Wat waren de dorpelingen fier op hun burgemeester! Hij had in drie kranten gestaan met zijn lachende hoofd en stinkende sigaar, leunend op het ParkeerBord.
Boris Bord kreeg geen uitnodiging voor de inhuldiging. En de burgemeester had de naam van Boris Bord niet echt vernoemd tijdens het interview. Hij vergat het ‘toevallig’ toen die grote fototoestellen zijn ogen bijna kapot flitsten. Maar goed, er waren ergere dingen in het leven, vond de burgemeester.
De aandacht die het Bord kreeg, was veel groter dan de aandacht voor de Olympische Spelen. Omwille van het slechte weer kwam er maar een handjevol automobielen afgezakt naar het Stadion. De atleten – en zeker de buitenlandse – bleven liever thuis dan in de gietende regen die lange afstand te moeten rijden. De vers omgespitte wei met het bord lag er verlaten bij. Het was best wel een beetje zielig. (blz. 29)
Iedereen in het land heeft gelezen over het ParkeerBord dat de burgemeester heeft bedacht. Hij krijgt een brief van de koningin, want die wil ook een bord, maar dan voor een ander probleem. De burgemeester kan dit probleem niet oplossen en laat Boris Bord naar het gemeentehuis komen. Zal Boris een oplossing kunnen bedenken?
Mening over het verhaal
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
gekregen van de schrijver om er een recensie over te schrijven
Wat vind je van het boek?
★★★☆☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
geheimzinnig, spannend, verrassend, zielig
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt?
De kleine zwartwit illustraties zij gemaakt door Max-Emile Platteuw
Wat vind je van de illustraties? Passen ze bij het verhaal?
Ik vind de illustraties versiering. Ze voegen voor mij niets toe aan het verhaal.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon is Boris Bord
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Nee, ik wil niemand ontmoeten
In welke tijd speelt het verhaal zich af?
Verleden
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich af in het dorp waar Boris Bord woont
Waarom moeten anderen dit boek lezen?
Het is een zielig en een beetje gemeen verhaal
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Het verhaal is geïnspireerd op het ontstaan van verkeersborden voor de Olympische Spelen in 1928 in Amsterdam
Wil je het boek nog een keer lezen?
Weet ik niet