Welk boek wil jij deze zomer lezen? (2018): Wilma Geldof

Welk boek wil jij deze zomer lezen? Deze vraag stelde ik aan 62 schrijvers, illustratoren, vertalers, uitgevers en leesbevorderaars. Het hoefde niet per se een jeugdboek te zijn. Tijdens zomerlezen, in juli en augustus, zal elke dag iemand anders deze vraag beantwoorden. Het overzicht met alle antwoorden vind je op deze pagina.

Vandaag geeft Wilma Geldof (schrijver) antwoord op de vraag ‘Welk boek wil jij deze zomer lezen?’

Wilma Geldof: boeken op Ikvindlezenleuk | boeken op IkvindlezenNIETleuk | website

Dit boek wil ik deze zomer lezen

Ik heb altijd lijstjes met boeken (in alle leeftijdsgroepen) die ik wil lezen. Voor deze zomer heb ik ‘Jij bent van mij’ van Peter Middendorp gekocht. Fictie, maar gebaseerd op de zaak Marianne Vaatstra. Ik heb enorm lovende recensies gelezen; stilistisch schijnt het prachtig te zijn en ik hou wel van verhalen met een onbetrouwbare, duistere hoofdpersoon als verteller. Ik ben benieuwd.

Verder ga ik ‘Lichaam van licht’ van Jelmer Soes, ‘Gameboy’ van Michiel Smit en ‘100% Game’ van Martine Delfos lezen. Verhalen over jongens met een gameverslaving – boeken die ik normaal gesproken niet zou lezen. Ik heb helemaal níets met gamen, maar de hoofdpersoon in mijn nieuwe verhaal blijkt een gamer te zijn. Dus tja, ik móét me er in verdiepen zodat ik gamen en de aantrekkingskracht daarvan ga begrijpen. Research dus.

Over de boeken

Jelmer Soes – Lichaam van licht
Na zijn middelbare schoolexamen gaat Jonas studeren en op kamers wonen. Dat lijkt heel goed te gaan, maar hij besteedt ook steeds meer tijd aan gamen. Hij wordt hoe langer hoe beter in het spelen van The Rift en voelt zich in de virtuele wereld meer thuis dan in de echte. Hij verwaarloost zijn studie, gaat niet meer naar zijn ouderlijk huis en liegt tegen iedereen om hem heen om maar door te kunnen gamen. Een doorbraak als profgamer ligt binnen handbereik, dus waarom zou hij ’s nachts nog slapen?

Martine F. Delfos – Let’s game
Voor veel jongens en meisjes is gamen een belangrijke bezigheid. Ze vinden het leuk en kunnen er veel van leren. Maar soms kan gamen tot problemen leiden. Ouders hebben meestal alleen over de risico’s van gamen gehoord en weten niet goed hoe ze hun kinderen hierin moeten opvoeden. Gamen hoeft echter niet tot problemen te leiden en ouders kunnen prima leren hoe ze hun kinderen bij het gamen kunnen begeleiden. Kinderen zijn enorm weerbaar, ze kunnen een hoop aan en genieten ervan om nieuwe dingen te ontdekken.

Michiel Smit – Gameboy
In het boek “Gameboy’ vertelt Michiel Smit het persoonlijke verhaal van zijn gameverslaving. Vanaf het moment dat Smit als vijfjarige een gameboy krijgt, is hij verloren. Wat begint als een potje gamen op de achterbank verandert sluipenderwijs in nachtelijke sessies in de computerkamer. De tweedimensionale spelwerkelijkheden leggen steeds meer beslag op zijn geest. Zelfs wanneer hij met vriendjes buiten speelt of zich op school staande probeert te houden, wordt hij gedreven door de binaire realiteit van computergames. Winnen-verliezen, leven-dood. Ondertussen functioneert hij toch nog zo goed dat niemand herkent wat er met hem gebeurt. Terwijl zijn gedachten duisterder worden en menselijk contact hem steeds moeilijker afgaat, lijkt er van buiten niet veel meer aan de hand dan dat hij een lastige puber is. Het omslagpunt komt wanneer hij als student college krijgt over het verslaafde brein. Opeens begrijpt hij waarom zijn leven steeds maar vastloopt in dezelfde patronen, en ook dat het niet te laat is er iets aan te doen.

Peter Middendorp – Jij bent van mij
Op een nacht vergrijpt Tille Storkema, een jonge boer en vader van twee kleine kinderen, zich bij een fietspad aan een zestienjarig meisje uit het dorp. De volgende ochtend wordt zij naakt en levenloos teruggevonden in een weiland. Dertien jaar zal het duren voordat Tille eindelijk wordt gepakt en de waarheid met kracht zal doordringen tot de wereld, het dorp, zijn vrouw, zijn kinderen. Dertien lange jaren blijft Tille gewoon een boer, een echtgenoot en een vader. Tot aan het einde probeert hij een goede vader voor Suze te zijn, zijn kleine meid. Maar er komt steeds meer druk op hem te staan. Het dorp smeedt zich wild aaneen tegen de vermeende daders uit het asielzoekerscentrum. Tille wordt geplaagd door ontwrichtende herinneringen. Onder zijn ogen bereikt zijn dochter Suze de leeftijd van zijn slachtoffer.