Ernest van der Kwast interviewt Arnon Grunberg

Op 18 september was Arnon Grunberg in Rotterdam. Hij werkt geïnterviewd door Ernest van der Kwast naar aanleiding van zijn nieuwe roman ‘Goede mannen’. Het interview was in Arminius, een voormalige kerk. De zaal staat goed vol.

 

Interview door Ernest van der Kwast

Wat is jouw band met Rotterdam?

Ik ben een aantal jaar geleden gevraagd door het Algemeen Dagblad om 2 weken in Rotterdam te verblijven en daar over te schrijven. In 2005 ben ik met de crisisdienst in Rotterdam meegelopen, naar aanleiding van een Voetnoot in De Volkskrant. Voor het boekje “Het Rotterdam van Arnon Grunberg’ ben ik met verschillende Rotterdammers op stap geweest.

 

Je hebt een sabbatical dit jaar, maar volgens mij heb je het nog net zo druk. 

Ik heb inderdaad een sabbatical. Ik wilde minder vliegen en daarom minder activiteiten in Nederland doen. Ik wil niet minder doen, maar minder om het schrijven heen.

 

Is schrijven belangrijk voor je?

Ik vind schrijven en journalistieke projecten een verrijking van mijn leven. Ik schrijf overdag en ‘s avonds. Ik heb 8 jaar een dagelijks column voor De Volkskrant geschreven. Dat ritme zit er nog steeds in. Toen had ik vooral ‘s avonds tijd om voor mezelf te schrijven.

De ziekte van mijn moeder heb ik een journalistiek project genoemd. Dat deed ik niet om mezelf goed te voelen, maar zo kon ik er over schrijven.

 

Spijbel je wel eens van het schrijven?

Nee, als ik me iets voorneem wil ik het graag doen. Ik haat het om mezelf teleur te stellen. Het genot van het aan mezelf voldoen is veel groter dan het mezelf gunnen van luiheid.

 

Hoe vind je tijd om romans te schrijven? 

In het verleden had ik het soms zo druk met andere dingen dat ik tijden niet schreef. Voor ‘Goede mannen’ besloot ik om minder per keer te schrijven, maar wel elke dag. Ik ben begonnen op 1 januari 2017. Dat doe ik ook voor mijn volgende boek, maar daarvoor ga ik helaas de deadline niet halen.

Ik geef mezelf opdrachten. Ik vind alle schrijfopdrachten even leuk. Ik heb altijd echte interesse in mensen en dingen, ook zonder dat ik het als voorbereiding voor een roman gebruik.

 

Luister je naar muziek tijdens het schrijven? 

Tijdens het schrijven van ‘Onze oom’ heb ik veel naar Rammstein geluisterd. Voor ‘Goede mannen’ luisterde ik naar de pianomuziek ‘Canto ostinato’. Muziek is een manier om mezelf af te sluiten en in dezelfde stemming te komen voor het schrijven. Verder heb ik geen schrijfrituelen.

 

Wat is de vreemdste plek waar je hebt geschreven? 

Schrijven op een legerbasis in Afghanistan en in een kamp in Congo waren de vreemdste plekken. En dan moest ik een column schrijven over de Nederlandse gemeenteraadsverkiezingen. Twee heel verschillende werelden.

 

Je nieuwste boek heet ‘Goede mannen’. Laten we het daar eens over hebben. 

Een goede man is voor mij een halfgoede man. Het betekent ook een goed leven hebben, gelukkig zijn, goed zijn voor jezelf. Voor mij begon deze roman met het hoofdpersonage. Voordat ik ga schrijven heb ik al veel over het boek nagedacht.

Ik ben bij de brandweer in Heerlen op bezoek geweest. De brandweer is een gesloten gemeenschap. Daar worden ook politiek niet-correcte dingen gezegd. Maar het is niet mijn taak om de discussie aan te gaan. Dan slaan mensen dicht.

Het verhaal van ‘Goede mannen’ speelt zich af in Heerlen. De omgeving is erg mooi, maar de stad is vrij lelijk.

 

Waarom staat de hoofdpersoon zich geen rouw toe? 

Dat wordt niet van je verwacht. Mensen verwachten dat je doet alsof er niets aan de hand is. En je moet ook weer verder. Ik denk dat je alles tussendoor doet: rouwen, relaties, schrijven. Voor mij werkt blijven schrijven en functioneren om de baas te blijven over mijn eigen leven. Rouw is erg persoonlijk en eenzaam.

 

De hoofdpersoon heeft het idee dat hij de zelfmoord van zijn zoon had kunnen voorkomen. 

Ja, hij waant zichzelf almachtig. Hij kan zichzelf niet vergeven. Hij zoekt troost bij een andere vrouw. Het hele romantische idee van liefde heeft wel iets van lijden in zich, ook in de christelijke cultuur. Geniek krijgt een sm-relatie met God, als een soort Job. Zelfkastijding is voor hem een manier om andere pijn niet te voelen.

 

Waarom heb je Geniek en zijn vrouw niet in relatietherapie laten gaan? Dat had hen kunnen helpen.

Ik denk dat ze zichzelf daar te sterk voor vinden. Ze schamen zich en zouden die hulp afwijzen.

Vader Hofmeester uit ‘Tirza’ explodeerde. Ik wilde in dit boek een vader die het tegendeel doet. Geniek implodeert.

 

Vraag uit de zaal: aan welke schrijver van de grote 3 voel jij je het meest verwant? 

Ik voel me het meest verwant met W.F. Hermans. Hij heeft mij om meerdere redenen beïnvloed.

 

 

Over Arnon Grunberg

Op de website van Arnon Grunberg vind je meer informatie over Arnon Grunberg en zijn boeken.

Bekijk hier het overzicht met boeken van Arnon Grunberg op Ikvindlezenleuk

 

De foto’s zijn door mijzelf gemaakt