Jaap ter Haar – Het wereldje van Beer Ligthart (1e recensie)

Beer kan het bijna niet geloven: door een stom ongeluk is hij van het ene op het andere moment blind. Niets kan hij meer zien en dat maakt de wereld opeens heel anders. Het lijkt wel of hij alles opnieuw moet leren. Het lijkt hem vreselijk om de rest van zijn leven afhankelijk te zijn van andere mensen. Maar Berend merkt dat hij toch op zichzelf kan vertrouwen. En ook al kan hij met zijn ogen niet meer zien, zijn oren vertellen hem precies wat er gebeurt.

Mening over het boek

Recensie van Phere
Hoe kom je aan het boek?
Gekregen van iemand
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik wilde dit boek graag herlezen met mijn zoon
Welke steekwoorden passen bij het boek?
interessant, mooi, ontroerend, realistisch
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
Nee. Er staat wel een tekening op de stofomslag van Rien Poortvliet. Ook staat er in het boek een pagina waarop het brailleschrift is afgebeeld.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
Het boek vertelt het verhaal van Beer Ligthart. Beer is een jongen van ongeveer 12 jaar oud en hij krijgt op een dag ongeluk waardoor hij blind wordt. Het boek beschrijft de eerste periode van Beer in het ziekenhuis, hoe hij zelf ontdekt dat hij blind geworden is en hoe Beer dit verwerkt. Later mag Beer weer naar huis, ontmoet hij zijn vrienden weer en wordt er door zijn ouders nagedacht of hij weer terug kan naar school of voortaan naar een Blindeninstituut moet.
Wie is de hoofdpersoon?
Beer Ligthart
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
nee
Waar speelt het verhaal zich af?
in Nederland
Wat vind je leuk aan dit boek?
Het verhaal
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
Het is niet het vrolijkste verhaal.
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Als kind heeft dit boek heel veel indruk op me gemaakt. Daarom wilde ik het graag herlezen samen met mijn zoon van 11 jaar. En het viel me niet tegen. Ik vind het boek nog steeds indrukwekkend in de manier waarop Jaap ter Haar zich inleeft in iemand die blind wordt en wat dit betekent. Het taalgebruik is gedateerd (het boek dateert uit 1973) maar ik vond dat niet storend. Mijn zoon vond het ook een goed boek; maar niet zo goed als ik. Hij geeft het een 8 (dat relatief laag is in vergelijking met veel andere boeken die we lezen). Overigens werd dit boek in 1974 bekroond met de gouden griffel.
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Ik denk dat dit een heel goed boek zou kunnen zijn voor iedereen (boven de 10 jaar) die blind geworden is. Het kan helpen bij de verwerking. Verder denk ik dat het boek geschikt is voor iedereen die moet (leren) leven met een handicap.
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen