Te Trois, Eddie, Petit en Julie zijn totaal verschillend, maar ook de beste vrienden. Wat ze gemeenschappelijk hebben, is een catalogus van een postorderbedrijf, drie dollar om te besteden én heel veel zin om de wereld te ontdekken.Wanneer ze in plaats van de revolver die ze hebben besteld een oud, kapot horloge ontvangen, hoeven ze er geen twee keer over na te denken: ze gaan op weg naar Chicago om het te ruilen. Ze reizen met een goederentrein, en met een stoomboot over de Mississippi, krijgen te maken met een lijk in drijfzand, professionele oplichters en valsspelers, corrupte politieagenten, slechteriken die goed lijken en goede mensen die dat helemaal niet zijn… om nog maar te zwijgen van een onopgeloste misdaad en een heleboel geld!
Over het verhaal
Het begon allemaal met de moord op Mister Darsley.
Of nee, eigenlijk begon het een paar weken eerder, op de middag dat we de kano afbouwden.
Het was echt een mooie kano. We waren heel lang op zoek geweest naar een geschikte boom, tot we een hoge, stevige cirpes vonden die in het water stond. We hakten hem met een bijl om (tenminste, dat deed ik, en Julie deed ook een stukje, terwijl Eddie klaagde dat bomen omhakken niks voor meisjes is en Tit toekeek zonder iets te zeggen. Al zegt Tit sowieso nooit iets, eerlijk gezegd.)
Nadat we de cipres hadden omgehakt, holden we de stam uit tot er vier comfortabele zitplekken voor ons waren. We schaafde de romp glad en schuurden hem daarna van voor naar achter met zand, net zo lang tot onze handen bloedden.
Het duurde maanden voor we het werk af hadden. We hadden besloten de kano in de hut verborgen te houden, en de hut was best wel ver van huis. Ik kon er alleen maar na zonsondergang naartoe, of als ik weg mocht van mijn moeder. Bijna nooit dus.
Die middag bijvoorbeeld had ik besloten stiekem te gaan. Ik had tegen mijn moeder gezegd dat ik naar de boerderij van Fabron moest om de graanschuur te helpen repareren, maar in plaats daarvan was ik meteen naar de hut gerend. (blz. 9)
Te Trois, Eddie, Julie en Tit zijn vrienden. Ze hebben samen een hut gebouwd en brengen hun weinige vrije tijd door in het moeras bij hun hut. Op een dag vinden ze drie dollar. Ze besluiten om daar iets bijzonders mee te doen. Ze spreken af om die avond ‘s avonds naar de hut te komen. Te Trois zal de catalogus van Walker & Dawn meenemen zodat ze samen iets uit kunnen kiezen.
De Catalogus was, zoals iedereen wel weet, de populaire POSTORDERCATALOGUS VAN MISTER WALKER & MISS DAWN. Binnenin stonden leuzen als: DE LAAGSTE PRIJZEN! – KRIJG WAAR VOOR UW GELD! – NIET GOED, GELD TERUG!
Volgens de advertentie was de Catalogus het op één na meest gelezen boek van Amerika, na de Bijbel. Ik denk zelf dat hij eigenlijk op nummer één stond, want in mijn omgeving bijvoorbeeld, waren er niet veel mensen die konden lezen en in de Catalogus stonden tenminste ook nog plaatjes.
Ja, plaatjes. Tweeduizend pagina’s vol met de meest uiteenlopende artikelen, en die waren stuk voor stuk zo nauwkeurig getekend dat het net leek of het ding echt voor je neus stond.
De Catalogus stond vol met knopen, verbandmiddelen, hamers en landbouwgereedschappen. Rijtuigen. Paardrijzadels, Sieraden en horloges, hoeden en kleren, damesschoenen. Geweren. Vishengels. Medicijnen, Bokshandschoenen. Bouwpakketten om zelf een huis te bouwen. Je kon het echt zo gek niet bedenken of het stond in de Catalogus, keurig netjes met een fraaie inkttekening, een omschrijving van een paar regels en natuurlijk de prijs. (blz. 21)
Te Trois heeft stiekem bij zijn moeder de catalogus gepakt en meegenomen naar de hut. Er zat zoveel in dat de kinderen het lastig vinden om een keuze te maken. Uiteindelijk besluiten ze een revolver te kopen, want dat is stoer.
Als we de revolver uit de Catalogus echt wilden bestellen, stond ons nog heel wat te doen.
We konden natuurlijk niet zomaar naar meneer Quenau, de postbode, gaan en hem een envelop met de bestelbon overhandigen. Dan had je kans dat hij er meteen mee naar onze ouders zou gaan en dan hadden we zeker een probleem.
Of erger nog, meneer Quenau zou kunnen merken dat er munten in zaten voor de verzendkosten. Dan maakte hij de envelop misschien wel open en stopte het geld in zijn eigen zak.
Kortom, we moesten een goed plan bedenken, want we zouden geen tweede kans krijgen. Zo brachten we de rest van de avond door met het afkeuren van het ene na het andere idee, net zo lang tot we iets hadden.
Eddie was van ons allemaal het beste in lezen en schrijven en bij hem thuis was er zeker papier en inkt te vinden. Hij kreeg dus de taak om de brief op te stellen, waarin hij dan duidelijk de codes voor de revolver en voor de kogels moest vermelden.
Joju stopte een van onze drie dollars in haar zak en ging naar de kruidenierswinkel in het dorp om postzegels te kopen. Zij was de enige van ons vier die overal heen kon gaan zonder dat het zou opvallen, misschien juist omdat iedereen Joju sowieso met de nek aankeek. En niemand zou het vreemd vinden dat ze een hele dollar bij zich had, want de vrienden van haar moeder gaven haar af en toe wat geld. Bovendien deed ze altijd de boodschappen voor haar moeder, Tit en de rest. (blz. 44)
Nadat ze de bestelling hebben opgestuurd moeten ze weken wachten en ze zijn al bang dat er iets mis is gegaan. Maar op een dag komen ze de postbode tegen die vertelt dat hij een pakje voor de moeder van Te Trois heeft, van Walker & Dawn. De kinderen bieden aan om het pakje mee te nemen zodat de postbode niet helemaal naar het huis van Te Trois hoeft.
We gingen zo gauw mogelijk met z’n allen naar de hut, maar eerst ging Julie nog Tit thuis ophalen. Terwijl Eddie en ik op hen wachtten, staken we alle kaarsjes aan die er waren, ook al was het klaarlichte dag, want het was een belangrijk moment en we wilden er iets bijzonders van maken.
‘Daar zijn we,’ zei Joju toen ze samen met Tit in de deuropening verscheen. ‘Wie gaat het pakketje nu openmaken?’
Het leek me logisch dat ik dat was. Ik bedoel, op het papier stond de naam van mijn moeder geschreven. Eddie protesteerde dat we alleen maar de naam van mijn moeder hadden gekozen omdat zij de enige was die niet in het dorp woonde (en omdat de moeder van Joju nooit post kreeg). Na wat gekibbel besloten we dat we het pakje met z’n allen zouden openen.
Alleen valt het nog niet mee om met z’n drieën tegelijk een pakje te openen. Bovendien was het papier zo mooi dat we het niet kapot wilden scheuren, dus probeerden we het plakband voorzichtig los te peuteren.
In het pakketje zat nog een kartonnen doosje, dat nog mooier was dan het pakket zelf. Intussen voelde ik zelf het zweet over mijn voorhoofd druipen. ‘Nu gaat het gebeuren, jongens. Hier komt onze revolver,’ mompelde ik en ik haalde het deksel eraf.
Maar er zat helemaal geen revolver in het doosje.
Alleen een horloge.
Een oud zakhorloge. (blz. 61)
Dit is niet wat ze besteld hebben. Is er iets misgegaan bij Walker & Dawn? Kan het zakhorloge omgeruild worden voor hun revolver? Wat moeten ze nu doen?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
Geleend bij de bibliotheek
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
avontuurlijk, geheimzinnig, spannend, verrassend
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
Er staan zwart-wit illustraties in die pagina’s van de catalogus voorstellen
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
Zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersonen zijn Te Trois, Edde, Julie en Tit
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Ik zou Julie graag ontmoeten, omdat ze een bijzonder meisje is
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich af in het zuiden van Amerika, en daarna op een boot richting Chicago
Wat vind je leuk aan dit boek?
Het is een spannend avonturenverhaal
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
er gebeuren wel erg veel zielige dingen
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Nee
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Dit is een leuk boek voor iedereen die van een spannend en soms zielig avonturenverhaal houdt
Wil je het boek nog een keer lezen?
Weet ik niet