De elfjarige Mick moet koken voor zijn leven. Zeven dagen lang moet hij iets maken wat keizer Linus I van het eiland Minelotte lekker vindt. Probleem: de keizer lust niets. Sinds de oude koning dood is, regeren de keizer en zijn raadsheer Minelotte met harde hand. Protesteren is gevaarlijk: voor je het weet zit je gevangen op de Witte Rots, een kaal eilandje voor de kust. Als Mick in de problemen komt, gaat hij een weddenschap aan met de keizer. Wint Mick de strijd op leven en dood, dan redt hij niet alleen zichzelf maar ook alle mensen die zijn verbannen. Verliest hij, dan wacht hem een gruwelijke straf…
Over het verhaal
De meeuwen zijn ook al wakker. Ver op zee cirkelen ze in een wolk om de Witte Rots. Ze krijsen zo hard dat ik ze hier op het strand kan horen. Die schijtmeeuwen zijn de enige levende wezens op de rots voor de kust van ons eiland Minelotte. En de gevangenen natuurlijk. Duizenden meeuwen en honderden gevangenen. Ik hoop maar dat de meeuwen niet alleen de rotsen wit schijten, maar ook eieren leggen. Dan hebben mijn ouders in ieder geval iets te eten. Weet je wat ze hebben misdaan? Iets gekookt wat de keizer niet lekker vond.
Vandaag is het precies twee jaar geleden dat mijn moeder naar de Rots werd verbannen. Mijn vader zat er toen al een jaar en mijn zusje Lori en ik bleven alleen achter. (blz. 7)
Mick is 11 jaar en woont samen met zijn zusje Lori, en vrienden Remo en Pieke in een huis op het strand. Totdat hun ouders werden verbannen woonden Mick en Lori in het dorp, maar ze zijn hun huis uitgezet. De keizer is een vreselijke man en zorgt slecht voor zijn land. Zo heeft hij bijvoorbeeld alle mangobomen laten omhakken in Minelotte, behalve die bij het kasteel. De mango’s zijn nu rijp, maar de keizer laat ze verrotten omdat hij geen mango’s lust. Mick gaat proberen een paar mango’s te stelen.
Ik weet niet goed wat ik moet doen en staar maar een beetje naar mijn blote voeten. Mijn tenen zitten onder de drab en plakken aan elkaar door de mangoprut. Ik probeer ze los te wiebelen, maar dan begint de keizer weer te praten.
‘Wat moet ik met jou, mangodief? Iedereen op Minelotte weer de straf die staat op stelen van de keizer: een zwempartijtje in mijn mooie Linusbaai. Noemen jullie die niet de Haaibaai? Maar je bent nog een kind en ik ben in een goede bui vandaag.’
Zie je wel, keizer Linus is niet zo wreed als iedereen denkt!
‘Ik weet het goed gemaakt: een jaar dwangarbeid in de mijnen en we praten nergens meer over. Ja, dat is een mooie straf,’ mompelt de keizer meer tegen zichzelf dan tegen mij. Dat vind ik helemaal niet. Ik heb de gevangenen gezien die in de mijnen werken, ze zien eruit als skeletten met een zwart velletje van het kolenstof. Iedereen op Minelotte weet dat de meesten hun straf niet overleven. Dat nooit. Dan spring ik nog liever in een zee vol haaien.
‘Breng hem weg!’ wuift de keizer.
Ineens weet ik wat ik moet doen. Iets dat zo idioot is dat ik het bijna niet durf te denken. Ik voel een hand op mijn schouder. Het is nu of nooit. Ik schrik als ik mezelf hoor roepen.
‘Sire! Ik wil voor u koken!’ (blz. 22)
Mick is betrapt bij het stelen van de mango’s. De keizer wil hem eigenlijk dwangarbeid opleggen, maar Mick heeft een tegenvoorstel. Hij wil koken voor de keizer. En niet 1 keer, maar een week lang. De keizer moet ontzettend hard lachen. Maar hij vindt het een goed plan, want daarna kan hij Mick naar de Witte Rots sturen. Mick mag naar huis, maar moet de volgende dag voor de eerste keer voor de keizer koken. Mick heeft thuis een kookboek van zijn moeder verstopt. Hij gaat in dit kookboek op zoek naar een lekker recept.
Ik lees het recept nog eens heel goed door, knoop een theedoek om mijn hoofd en daar gaan we dan. Eerst de witte chocola. Ik breek een brok in stukjes en doe met een beetje room in een kom boven heet water. Ik roer tot het eruitziet als wit fluweel. Ik wil de kom aan mijn mond zetten en leegslurpen, maar ik zet hem braaf weg en pak het grootste mes dat ik kan vinden om de mango fijn te hakken. daarna wrijf ik hem door een zeef tot puree. Ik pak een garde voor de rest van de room. Gelukkig hoeft-ie niet helemaal stijf, want ik krijg al snel een lamme arm van het kloppen. Ik knijp een limoen uit boven de mango, meng alles voorzichtig door elkaar en doe het in hoge glazen die ik in de keukenkast heb gevonden. Nu nog de chocoladeschotsen. Dat lijkt me het leukste om te doen, maar met trillende vingers is het best lastig. Ik pruts net zo lang met de donkere chocola tot er mooie dunnen plakken op het aanrecht liggen. Bijna zonde om ze in stukken te breken.
Ik kijk voor de zoveelste keer vanmiddag op Remo’s horloge. Het glas voor de wijzerplaat is gebarsten, maar ik zie wel hoe laat het is: bijna zeven uur. Ik ben klaar. Op het aanrecht staat mijn allereerste mangomousse. En misschien wel mijn allerlaatste. In de oranje mousse steken de chocoladeschotsen. Natuurlijk heb ik geproefd, koken zonder proeven is als Minelotte zonder de zee, als een kip zonder ei, als Lori zonder Mick… Nee, niet aan denken. Denk maar aan hoe het smaakt. Ik wil niet opschepen, maar het is het lekkerste dat ik ooit heb geproefd. Alsof zachte zoete bubbeltjes met mangosmaak op je tong ronddansen. (blz. 41)
Mick is ontzettend zenuwachtig als hij met de mangomousse naar de eetzaal van de keizer gaat. Zal de keizer het lekker vinden? De keizer beweert dat het te eten was en dat hij de volgende dag een beter gerecht verwacht. Mick gaat naar huis en praat zijn vrienden bij. Remo heeft een grote zalm voor hem gevangen. Daar wil Mick iets bijzonders mee maken.
We kletsen en eten nog even wat in de keuken, maar ik ben er met mijn gedachten niet bij. Ik pak mijn kookboek en trek me terug op het dak. Het maanlicht speelt op de golven, het schittert zilver. Het lijkt wel alsof de zee vol zalmen zit.
Ik sla het kookboek open, want ik wil niet gaan slapen voordat ik weet wat ik met die prachtige vis ga doen die een paar meter verderop zijn laatste nacht doorbrengt in een ton. Een koninklijke vis, die de keizer niet waard is. Maar het is hij of ik. En ik moet zorgen voor mijn zusje. Ik voel tranen opkomen, maar schud mijn hoofd. Hou op Mick, hoeveel vissen heb je al niet gegeten in je leven!
Het maanlicht is net voldoende om bijt e kunnen lezen en ik vind vier recepten met zalm. Gebakken zalm met een kruidenkorstje, zalm met kruiden in bladerdeeg en zalmkoekjes klinken alledrie heerlijk. Het water loopt in mijn mond. Het laatste recept staat achter in het boek en klinkt vies, maar ook geheimzinnig: ‘begraven zalm’. Wie verzint dat? Een zalm onder de grond stoppen? Hoe kan-ie daar nu lekker van worden? Ik heb geen puf meer om erover na te denken. Mijn ogen vallen dicht. Mijn hangmat voelt te ver weg. Ik ga op mijn rug op het dak liggen en val in slaap. (blz. 65)
Zal het Mick lukken om een week lang iets te koken voor de keizer dat hij lekker vindt? Of wordt Mick naar de Witte Rots gestuurd?
Luister naar het begin van dit boek…
Of klik hier en ga naar het Youtube-kanaal van IkvindlezenleukMening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
Gekregen van iemand
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
avontuurlijk, spannend, verrassend
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
Nee
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
Zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon is Mick
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Ik wil de oude man in het verstopte huis ontmoeten
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich af op het eiland Minelotte
Wat vind je leuk aan dit boek?
Het is een spannend verhaal waar lekker eten in voorkomt
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
Ik vind het niet leuk dat er zoveel mensen verbannen zijn
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Achterin het boek staan recepten die in het verhaal voor komen
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Voor kinderen die houden van een spannend verhaal waar ook eten in voorkomt
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen