Welk boek wil jij deze zomer lezen? (2019): Harm de Jonge

Welk boek wil jij deze zomer lezen? Deze vraag stelde ik aan 61 schrijvers, illustratoren, vertalers, uitgevers en leesbevorderaars. Het hoefde niet per se een jeugdboek te zijn. Tijdens zomerlezen, in juli en augustus, zal elke dag iemand anders deze vraag beantwoorden. Het overzicht met alle antwoorden vind je op deze pagina, en hier vind je alle boeken in één oogopslag.

Vandaag geeft Harm de Jonge (schrijver) antwoord op de vraag ‘Welk boek wil jij deze zomer lezen?’

• Harm de Jonge: boeken op Ikvindlezenleuk | website

Dit boek wil ik deze zomer lezen

De zomer kent lange dagen met veel uren om te lezen. Dat blijft bij mij niet bij één boek en ook niet bij uitsluitend nieuwe boeken. Ik herlees elke zomer bijvoorbeeld een Vestdijk. Dat zal dit jaar een van mijn favorieten worden: Zo de ouden zongen…, een roman over liefde en haat. Alleen het begin al is prachtig. In een volstrekt verlaten landschap wacht Roel S. in de striemende regen bij een bushalte. Het is volop het Bijbelboek Genesis: ‘De aarde was woest en ledig.’ Als de bus stopt, hoort Roel de bekende stem van een vrouw: het rauwe krijsen, ‘de schorre vogelroep’ van vroeger. En dan ontvouwt het verleden zich.

Magistraal, meeslepend, monumentaal! Een roman, ruim een halve eeuw geleden geschreven. Ik kan de inhoud dromen en toch is herlezen een feest. In de tijd dat ik nog niet voor fictie had gekozen, schreef ik over dit boek. (Voor geïnteresseerden: tijdschrift Bzzletin 159, okt.1988).

Op het programma van al of niet herlezen staan natuurlijk ook boeken van mijn favoriete jeugdboekenschrijvers, zoals David Almond, Daan Remmerts de Vries en Simon van der Geest, auteurs van jeugdboeken waar de Peter Buwalda’s van deze tijd nog een puntje aan kunnen zuigen.

Ik hou in het algemeen van geconcentreerd geschreven teksten, boeken waar geen woord teveel in staat. Met als uitzondering biografieën, waarin alleen de verantwoording en literatuuropgave al gauw honderd bladzijden omvatten. Maar als het om het leven en werk van een collega gaat, kijk je niet op een bladzijde meer. Dit voorjaar las ik de biografieën van Boudewijn Büch en die van Roald Dahl. Op de plank ligt voor deze zomer te wachten In de man zit nog een jongen. Willem Wilmink van Elsbeth Etty.

Over de boeken

Simon Vestdijk – Zo de ouden zongen…
geen samenvatting

Elsbeth Etty – In de man zit nog een jongen
Willem Wilmink (1936-2003) is een van de meest geliefde dichters van Nederland. Zijn eenvoudige maar treffende gedichten en liedjes, veelal geschreven voor legendarische tv-programma’s als De Stratemakeropzeeshow, J.J. de Bom en De film van Ome Willem, spreken iedereen aan. “De oude school’, “Deze vuist op deze vuist’ en “Ben Ali Libi’ behoren tot de canon van de Nederlandse literatuur. Hetzelfde geldt voor Wilminks hertalingen van Middeleeuwse klassiekers. Hij was een groot kenner van poëzie uit alle tijdvakken en in al haar verschijningsvormen. Zijn werk is doortrokken van heimwee naar een veilige kinderwereld die nooit heeft bestaan. Naar eigen zeggen is Wilmink altijd elf jaar gebleven, wat aanvankelijk zijn loopbaan en privéleven ernstig frustreerde, maar tegelijkertijd zijn poëtische kapitaal bleek. Met humor en zelfspot maakte hij zijn lange tijd door miskenning en afwijzing getekende leven leefbaar. Voor In de man zit nog een jongen sprak neerlandicus en journalist Elsbeth Etty met tientallen tijdgenoten en intimi van Wilmink.

De foto is gemaakt door Marijn Olislagers en ik heb de foto van Harm de Jonge gekregen om te gebruiken bij deze blogbijdrage