22 juli: Janna de Lathouder

Welk boek wil jij deze zomer lezen? Deze vraag stelde ik aan 61 schrijvers, illustratoren, vertalers, uitgevers en leesbevorderaars. Het hoefde niet per se een jeugdboek te zijn. Tijdens zomerlezen, in juli en augustus, zal elke dag iemand anders deze vraag beantwoorden. Het overzicht met alle antwoorden vind je op deze pagina, en hier vind je alle boeken in één oogopslag.

Dit is het boek dat ik deze zomer wil lezen…

Het boek dat ik deze zomer ga lezen heet ‘Scholier in de hongerwinter’. Brieven en dagboek over het leven in de laatste maanden van de oorlog in Den Haag en Hoogkarspel.

Ik heb altijd al een fascinatie voor Nederlandse geschiedenis en ik heb veel gelezen over de oorlog, vele musea bezocht, voorstellingen erover gemaakt en gezien. Dit boek is een samenstelling van geschreven materiaal van een 17-jarige jongen uit Den Haag, die onderdak vond bij een gezin in Hoogkarspel.Een persoonlijk verhaal dus, beschreven door de ogen van een jonge jongen.

Mijn vader heeft de oorlog in Den Haag meegemaakt (als klein kind) en ik woon nu vlakbij Hoogkarspel, dus ik ben extra nieuwsgierig naar hoe in dit boek die twee culturen van toen samengebracht worden (of misschien juist tegenover elkaar gezet worden). Op de achterflap lees ik dat de er kanttekeningen bij gezet zijn door de nazaten van deze Pim Nieuwenhuis. En als ik er doorheen blader zie ik inderdaad dat het eerste deel ongeveer 2 pagina’s per brief beslaat en dat het laatste deel het dagboek betreft van diezelfde periode. Ik ben nieuwsgierig hoe deze twee stijlen/vormen van communiceren via papier zich tot elkaar verhouden.

Informatie over het boek

In de nalatenschap van Pim Nieuwenhuis vonden wij brieven en een dagboek uit de winter van 1944-1945, de hongerwinter. Pim was een Haagse scholier die op de vlucht ging voor de honger en voor de bombardementen op Den Haag. Maar meer nog vreesde hij de Arbeitseinsatz, de tewerkstelling in Duitsland, waarvoor de leeftijdsgrens kort tevoren was verlaagd naar 17 jaar. En Pim was net 17 geworden. Hij had het geluk dat Pater Winkeler, leraar aan De Mient, een voorloper van het Hofstad College, zich inspande om Haagse scholieren onder te brengen bij gezinnen in West-Friese dorpen. Pim zelf vond onderdak op een boerderij in Hoogkarspel. Zijn vader, moeder en zus schreven hem over wat er in Den Haag gebeurde, hij schreef terug over zijn leven in het dorp. Deze briefwisseling en Pim’s dagboek geven ons een inkijkje in het alledaagse leven van twee doorsnee gezinnen die het hoofd boven water proberen te houden, het gezin Nieuwenhuis in Den Haag en het gezin Wagemaker in Hoogkarspel.