Welk boek wil jij deze zomer lezen? (2019): Linda Vogelesang

Welk boek wil jij deze zomer lezen? Deze vraag stelde ik aan 61 schrijvers, illustratoren, vertalers, uitgevers en leesbevorderaars. Het hoefde niet per se een jeugdboek te zijn. Tijdens zomerlezen, in juli en augustus, zal elke dag iemand anders deze vraag beantwoorden. Het overzicht met alle antwoorden vind je op deze pagina, en hier vind je alle boeken in één oogopslag.

Vandaag geeft Linda Vogelesang (dichter) antwoord op de vraag ‘Welk boek wil jij deze zomer lezen?’

  • Linda Vogelesang: boeken op Ikvindlezenleuk | website

Dit boek wil ik deze zomer lezen

Welk boek wil jij deze zomer lezen? - Linda Vogelesang

Ik hoop op een heel lange zomer, want dan komt er eindelijk weer wat ruimte op het overvolle boeken-die-ik-nog-wil-lezen-plankje in mijn hoofd.

Sinds een half jaar werk ik (naast mijn schrijfwerk) bij de Bibliotheek Gelderland-Zuid als programmacoördinator VO. Vandaar dat boeken voor 12 jaar en ouder dit jaar net iets meer op mijn netvlies liggen dan voorgaande jaren.

Ik ben net begonnen aan The hate U give van Angie Thomas. Ik verwacht nu al dat ik daarna het liefst meteen met Niet te stoppen verder zou willen gaan, maar dat doe ik niet. Jef Aerts Blauwe vleugels is dan aan de beurt.

En de roman die zeker in mijn vakantieboekentas gaat is Draaidagen van Bianca Boer. Ze heeft de afgelopen jaren zo knoerthard aan dit boek gewerkt, dat ik heel blij ben voor haar dat het nu in de winkels ligt én heel blij voor mezelf dat ik het eindelijk kan lezen.

Over de boeken

Angie Thomas – The Hate U Give
Starr Carters beste vriend Khalil wordt doodgeschoten door een politieagent. Khalil had geen wapen op zak maar was ‘vermoedelijk’ een drugsdealer. Verslagen door emoties probeert Starr zichzelf te herpakken in een samenleving vol ongelijkheid. De armoedige buurt waarin ze woont geeft een groot contrast met de school waar ze elke dag naartoe gaat. Overleven in deze twee werelden wordt steeds lastiger en de waarheid spreken krijgt een hoge prijs.

Bianca Boer – Draaidagen
Judith worstelt met wie ze is, wat ze wil en waar ze vandaan komt. Meer nog dan dat worstelt ze met haar achtergrond. Zonder vader en moeder groeide ze op bij haar oma, een Auschwitz-overlever. Inmiddels dementeert haar oma en leeft ze steeds meer in haar traumatische verleden. Om dichter bij haar oma te komen en haar verleden te begrijpen, gaat Judith als edelfigurant spelen in een film over de Tweede Wereldoorlog. Maar kan fictie de brug tussen die generaties, tussen slachtoffer en buitenstaander, wel slaan? In Draaidagen richt de verteller zich rechtstreeks tot haar oma. Ze vertelt niet alleen over de dagen op de set, maar ook over oma’s jeugd en geschiedenis. Door deze bijzondere vertelvorm zit Bianca Boer niet alleen de lezer dicht op de huid, maar staat ze toe dat Judith haar verwarde oma haar verhaal teruggeeft. En hebben we niet allemaal een verhaal nodig?

Jef Aerts – Blauwe vleugels
Josh en zijn grote broer Jadran vinden een jonge, gewonde kraanvogel. Ze willen hem weer leren vliegen zodat hij zijn familie achterna kan naar het Zuiden. De broers doen de grote blauwe vleugels van hun moeder om, uit de tijd dat ze nog in musicals meespeelde, en laten de kraanvogel zien hoe het moet. Daarvoor klimmen ze almaar hoger. Als Josh door toedoen van zijn impulsieve broer van de brandladder valt en in het ziekenhuis belandt, verandert alles. Kan Jadran nog wel thuis blijven wonen? De twee broers besluiten te vluchten als ze horen dat Jadran naar een zorginstelling moet verhuizen. En ze nemen de kraanvogel mee.

De foto heb ik van Linda Vogelesang gekregen om te gebruiken bij deze blogbijdrage