Interview met Anna Woltz

Woensdag 29 mei 2019

Eind mei heb ik Anna Woltz geĂŻnterviewd. Met een kop thee zaten we aan haar eetkamertafel met uitzicht op boekenkasten. Het interview gaat voornamelijk over het Kinderboekenweekgeschenk, Haaientanden, dat in oktober zal verschijnen.

20190529 foto met Anna Woltz

Interview

Hoe hoorde je dat je het Kinderboekenweekgeschenk mocht schrijven?

Ik werd vorig jaar half juli naar Amsterdam gelokt door mijn uitgever. Toen kwam Esther Scholten van de CPNB binnen en ging op haar knieën voor mij. Ik was ontzettend verrast en blij dat ik hiervoor gevraagd werd. Ik was zo blij dat ik heb staan dansen.

Daarna kwam het moeilijke deel, want nu moest ik gaan schrijven. Ik moest eerst een verhaal bedenken. Ik wilde een verhaal verzinnen dat ik ook zou hebben geschreven zonder deze Kinderboekenweek. Pas na de Kinderboekenweek, in oktober, ben ik begonnen met schrijven. Tot die tijd had ik het te druk met schoolbezoeken.

Hoe was het om het Kinderboekenweekgeschenk te schrijven?

Ik wilde de tijd nemen om een goed verhaal te bedenken. In het begin had ik voor de hand liggende verhaalideeën, maar toen ik langer nadacht kwamen er nog meer ideeën. Het verhaal is maar 96 bladzijden lang, maar ik wilde wel dat het een diepere laag zou hebben. Het moest een echt Anna Woltz-verhaal worden. Haaientanden was het eerste verhaal dat ik sinds de geboorte van mijn zoon schreef. De eerste tijd met mijn zoon was er in mijn hoofd alleen plek voor hem. Nu moest ik ook plek maken voor fantasie en schrijven. Dat was erg lastig. En ik moest nu het schrijven plannen in 3 dagen per week van 9 tot 5 uur, de tijd dat mijn zoon naar de opvang is. In deze tijd moest ik mijn briljante ideeën te krijgen (hahaha).

Van het Kinderboekenweekgeschenk zullen meer dan 300.000 exemplaren verschijnen. Tijdens het schrijven was het af en toe adembenemend dat elk woord dat ik schrijf straks zo vaak zal worden gelezen. Dat idee heb ik snel weggeduwd, want anders had ik niet kunnen schrijven.

Uiteindelijk had ik maar een paar maanden om het verhaal te schrijven, want ik moest eind januari het verhaal inleveren. Gelukkig had ik het verhaal in oktober zo goed in mijn hoofd dat dit het schrijven heel fijn ging. Volgende week (begin juni) moet de definitieve versie met illustraties klaar zijn en daarna gaat het boek naar de drukker.

Het Kinderboekenweekgeschenk is geĂŻllustreerd door Maartje Kuiper. Zij heeft ook het omslag gedaan van Katvis van Tjibbe Veldkamp en dat vond ik zo mooi. Ik hou van grafische vormgeving.

Wanneer ben je begonnen met schrijven?

Ik ben 22 jaar geleden begonnen met het schrijven van columns over school in De Volkskrant. Ik was 15 en schreef over het leven in de vierde klas op mijn middelbare school. Inmiddels zijn mijn boeken vertaald in 19 talen. Vijf van mijn boeken zijn in het Duits vertaald en ze doen het daar goed. Dit jaar is Alaska genomineerd voor de Deutsche Jugendliteraturpreis. Volgend jaar komt Alaska in Engeland uit en vertalingen van dit boek zijn ook te koop in Japan, China en Taiwan.

Van Mijn bijzondere rare week met Tess is een film gemaakt die zomer 2019 in de bioscoop gaat draaien.

Er komt in juni een prentenboek uit, Naar de wolven, en dat verhaal heb ik bedacht in de eerste weken nadat mijn zoon was geboren. Het verhaal gaat over een hond. In het gezin waar hij woont komt opeens een nieuw wezen wonen, een baby. Dat vindt hij niet echt leuk.

Wat ga je na de Kinderboekenweek doen?

Ik kijk er naar uit om weer een nieuw verhaal te gaan schrijven, maar ik weet nog niet wat het gaat worden.

Hou je van lezen?

Ja, maar de afgelopen twee jaar heb ik eigenlijk alleen maar prentenboeken gelezen. Mijn zoon slokte al mijn aandacht op. Tijdens de afgelopen vakantie las ik eindelijk weer een boek, En we noemen hem… van Marjolijn van Heemstra.

Ik lees weinig boeken van collega-schrijvers, maar ik lees wel veel Engelse en Amerikaanse boeken. Lezen voelt voor mij soms iets te veel als werk. Ik kijk tijdens het lezen met het oog van een schrijver en dat voelt niet zo ontspannend. Ik ben een groot fan van de vreselijk ouderwetse, drakerige boeken van Sanne van Havelte. Haar boeken lees ik echt als ontspanning.

Hield je altijd al van lezen?

Ik las altijd veel, zelfs tijdens mijn studie geschiedenis. Ik volgde ook veel Engelse literatuurvakken. Op de basisschool verdween ik in boeken. Ik vind Astrid Lindgren de allerbeste kinderboekenschrijver ter wereld. Zij praat niet over kinderen, maar ze weet wat kinderen leuk vinden. Andere favoriete boeken van vroeger zijn Spoorwegkinderen van E. Nesbit en De geheime tuin van Frances Hodgson Burnett.

Welk personage uit een boek zou je in het echt willen ontmoeten?

Ik zou samen met Ronja de Roversdochter in die prachtige Zweedse bossen willen overleven: een hele zomer zalm vangen, in een grot slapen en op wilde paarden rijden. En vrienden worden met Birk, dat ook natuurlijk!

deze foto heb ik gemaakt om te gebruiken bij dit interview