Interview met Michael Reefs

Dinsdag 6 augustus 2019

Begin augustus mocht ik Michael Reefs interviewen in de mooie boekwinkel Dominicanen in Maastricht.

Interview

Er zijn inmiddels acht delen uit van de serie boeken over de Bieb-bende. Weet je al hoe het afloopt?

In grote lijnen weet ik hoe het afloopt. Ik ga eerst alle delen herlezen, want ik ben details wel vergeten. Dan weet ik ook of er kleine dingetjes zijn die ik in eerdere boeken ben vergeten, maar die wel belangrijk zijn.

Waar ben je nu mee aan het schrijven?

Het verhaal over het woestijnhotel is klaar, maar dat zal op de plank blijven liggen. Ik wilde dit verhaal ondersteunen met augmented reality. Helaas werd dit veel te duur.

Het geheim van Klavertjesplein is klaar en volgend jaar augustus komt het boek uit. Het geheim van het Klavertjesplein wordt mijn engste avonturenverhaal tot nu toe. Het is een soort sprookje.

Verder komt er in april een boek van mij uit bij uitgeverij Billy Bones (De Tempeljagers – Het verdwenen eiland Kivamba), in juni het volgende deel over de Bieb-bende, en volgend oktober een nieuw deel over Bram.

Hoeveel delen komen er over de avonturen van Bram?

Ik heb nu 5 delen in de planning staan. Dit najaar is deel 3 verschenen en daar komt een illusionist in voor.

Wat leuk dat er volgend jaar een boek van jou bij uitgeverij Billy Bones uitkomt. Hoe is dat zo gekomen?

Ik ben hier door Billy Bones voor gevraagd. Voor de voorjaarsbrochure moest ik al een tekst aanleveren, maar toen wist ik nog niet precies waar het verhaal over moest gaan. Nu is het verhaal af en er is ook al een omslag. dat wordt binnenkort bekendgemaakt. Er komt ook en app bij het boek.

Wat zijn jouw schrijfgewoonten?

Ik schrijf elke dag, meestal ’s ochtends. Ik schrijf 2000 woorden per dag. Ik maak wel mijn zin af, maar schrijf niet meer woorden. Meestal doe ik hier 40 minuten over. Ik kan overal schrijven en ik schrijf ook tijdens mijn vakanties.

Mijn boek voor Billy Bones mag maximaal 50.000 woorden hebben. Normaal hebben mijn boeken minimaal 60.000 woorden. Gelukkig is het helemaal goed gekomen.

De rest van de dag doe ik andere dingen die met schrijven te maken hebben. Dit jaar kostte het maken van het doeboek over de Bieb-bende veel tijd. Daarnaast bezoek ik scholen en doe ik leesclubs in bibliotheken in Limburg. Afgelopen jaar deed ik 6 leesclubs, van elk 10 bijeenkomsten. Ik werk tot 18 uur. ’s Avonds kijk ik televisie of Netflix, of ik speel op mijn Playstation.

Voor het schrijven maak ik soms een planning, maar eigenlijk doe ik daar tijdens het schrijven niets meer. Ik weet aan het begin van een boek een beetje wat er gaat gebeuren, vergelijkbaar met een filmtrailer. Tijdens het schrijven druk ik op ‘play’. Ik zie het verhaal in mijn hoofd en schrijf dat op. Ik ben meestal verrast als het verhaal klaar is.

Na ongeveer een maand is het boek klaar. Na deze eerste versie lees ik het verhaal door en herschrijf ik wat dingen. Daarna gaat het door naar de redacteur.

Hield je vroeger van lezen?

Nee, ik vond lezen helemaal niet leuk. Als ik voor school een boek moest lezen koos ik het dunste boek. En die waren nooit leuk. Op mijn 12e begon ik de boeken van Stephen King te lezen. Ik had toen wel al zijn films gezien. Vooral zijn fantasyserie De donkere toren vond ik geweldig.

Welk personage uit je boeken zou je in het echt willen ontmoeten?

Ik zou Hildegard willen ontmoeten. Ik weet weinig over haar jonge jaren en wil daar wel meer over weten. Als ze ouder is krijgt ze te maken met de Bieb-bende. Ze heeft een jaar in het huis op de heuvel gewoond en heeft daar enge dingen over in haar dagboek geschreven. Dit komt voor in De schatbewaarders.

lees de recensies
Michael Reefs – De schatbewaarders

Lees meer

Lees je boeken van andere kinderboekenschrijvers?

Ja! Ik lees nu Het raadsel van de zee van Jonne Kramer. Toen het interview werd afgenomen las ik De eindeling van Katherine Applegate.

Lees je recensies over je boeken?

Ja, ik kan goed tegen kritiek. Ik vind het ook leuk om reacties van mijn lezers te krijgen.

Wil je nog iets vertellen wat ik niet heb gevraagd?

Tijdens schoolbezoeken neem ik de koffer van Bram mee. Daar zitten ansichtkaarten van de landen die hij heeft bezocht. Er zit een geheime code verstopt op deze kaarten, die leerlingen met UV-pennen zichtbaar kunnen maken. Uiteindelijk kunnen ze dan een eeuwenoud boek openen, waarin een boek van Bram zit. Als het ze lukt om de code te vinden kan ik een stukje voorlezen…