boekomslag Nicki Thornton - De pechvuurtoren

Nicki Thornton – De pechvuurtoren (1e recensie)

boekomslag Nicki Thornton - De pechvuurtoren

Sep worstelt met zijn nieuwe leven: hij is niet de keukenhulp, maar eigenaar van hotel De laatste kans. Geen doodgewone jongen, maar zoon van een berucht magiër. Wanneer inspecteur Tingieter langskomt met een wel heel aanlokkelijk voorstel, volgt Sep hem naar een pechvuurtoren vol geheimen, geesten en een raadselachtige moord. Krijgt hij de waarheid boven tafel? En zijn magische talent onder controle?

Boekinformatie
Schrijver: Nicki Thornton
Titel: De pechvuurtoren
Serie: Sep Seti #2
Uitgeverij: De Fontein
Jaartal: 2020
Bladzijden: 335
Illustrator: Matt Saunders
Vertaler: Sandra Hessels
Genre: detective, sprookjes & fantasy
Leeftijd: 10+

kno meer info over boek

Over het verhaal

Gespannen hoorde Sep Seti dat meneer en mevrouw Bol twee harige wandelaars een aantal boterhammen met ham en ei voor onderweg overhandigden. Ze wensten de hotelgasten opgewekt het allerbeste voor het volgende deel van hun reis.
Sep luisterde vroeger zo vaak naar de geluiden van vertrekkende gasten. Dan wachtte hij op een kans om de verlaten keuken in te sluipen en stiekem te oefenen met koken. Want koken was zijn lust en zijn leven. Hij had het van zijn vader geleerd voordat die was verdwenen, en dat was hem goed van pas gekomen als keukenhulp in het hotel. Onlangs had hij echter ontdekt dat hij helemaal niet echt voor meneer en mevrouw Bol werkte. Dat nieuws was ingeslagen als een bom; ze hadden al die jaren tegen hem gelogen. Híj was de eigenaar van dit hotel. Hotel De laatste kans was van hém. Die wetenschap had alles veranderd, al kon hij het nog steeds nauwelijks geloven.
En dat was nog niet eens het enige. De afgelopen weken was hij nog veel meer verbijsterende dingen te weten gekomen. Zijn hele leven stond op zijn kop. Soms had hij het idee dat hij het allemaal niet meer kon volgen. (blz. 7)

Sep woont nog steeds in het hotel. Maar er is veel veranderd. Hij weet sinds kort dat hij eigenlijk de eigenaar van het hotel is, en niet alleen de keukenhulp. Hij weet ook dat hij magische krachten heeft en hij probeert hiermee te oefenen. Maar dat is erg lastig.

‘Hij las de woorden op de bladzijde voor hem luid en duidelijk op en probeerde meer zelfvertrouwen uit te stralen dan hij daadwerkelijk voelde. ‘Energium protobot noxis organa.’ Hij maakte cirkelbewegingen met zijn handen en deed zijn best om het er precies zo uit te laten zien als op het plaatje. Hij vond het eigenlijk best goed gaan; het voelde heel erg magisch allemaal. Maar de lepel bewoog niet. Hij las de woorden opnieuw op, nog iets harder. Nu roerde de lepel rond in de pan. Zonder dat hij hem aanraakte.
Nachtschaduw sloop iets dichterbij om het beter te kunnen zien. Haar snorharen raakten de lepel bijna, en die bewoog opnieuw. Een heel klein klontje aardappel kwam op haar wang terecht.
‘Sep! Het is je gelukt! Deze spreuk kun je laten zien bij de Proeve van Bekwaamheid!’
Maar de lepel hield niet meer op met roeren. In plaats daarvan draaide hij steeds sneller rond.
‘Hoort dit zo?’ Nachtschaduw kreeg een tweede klodder warme, zachte aardappel op haar neus en miauwde ontevreden toen ze die van zich af schudde. ‘Ik denk dat je hem nu weer moet laten ophouden.’
Een derde klodder half geprakte aardappel vloog uit de pan en raakte Sep midden op zijn voorhoofd. Hij voelde het branden. Een volgende vloog vlak langs zijn linkeroor.
Hij pakte Magie, maar dan makkelijk op en zocht naar tips, maar na de spreuk volgden meteen de schutbladen. Er stond niets anders in het boek.
Ongelooflijk. Een kwak van de inmiddels zeer goed gepureerde aardappels vloog met een sierlijke boog tegen de koelkast aan en gleed als een smeltende sneeuwbal langs de deur naar beneden.
‘Er ontbreekt een bladzijde,’ zei hij in paniek. ‘Er staat niet bij hoe ik dit weer moet laten ophouden.’ (blz. 15)

Sep kan de magie niet stoppen en uiteindelijk pakt hij de pan vast en rent ermee naar buiten. Daar ontploft de pan even later. Er is ook niemand die hem helpt bij het oefenen van zijn magie. Even later krijgt hij bezoek van inspecteur Tinnegieter. Hij is benieuwd hoe het gaat met het oefenen. Sep heeft veel vragen voor hem, maar hij krijgt daar geen antwoorden op. Na een kopje thee verdwijnt inspecteur Tinnegieter weer, door een telepoort. Zonder na te denken besluit Sep hem te volgen…

Sep zag nu dat ze inderdaad op een eiland waren. Een mooi eiland met krassende zeevogels die boven groepjes ruige planten vlogen. Overal waar hij keek had hij een prachtig uitzicht en de lucht voelde heerlijk koel en verfrissend. Het liefst wilde hij de omgeving blijven bewonderen, maar hij durfde die donker wordende lucht niet uit het oog te verliezen. Een paar minuten geleden was het nog een helderblauw dak boven hun hoofd geweest, met slechts een dreigende zwarte streep van een storm in de verte. Maar inmiddels was zowel de zee als de lucht donkergrijs gekleurd, een teken van het naderende onheil. Dichte wolken hingen nu boven hen. Ze leken niet alleen donkerder, maar ook een stuk lager te hangen.
‘Nadat de vorige eigenaar verdween, heeft de vuurtoren er ongeveer acht jaar verlaten bij gestaan,’ zei Rendels, terwijl hij flink doorstapte.
‘En de mensen die er nu een hotel van maken, zijn die…’ Het was geen gemakkelijke vraag om te stellen, maar Sep had geen flauw idee waar de telepoort hem naartoe had gebracht. Onderzocht Tingieter alleen misdaden binnen de magische wereld? ‘Dat meisje en haar broertje, komen die uit een magische familie?’
‘Maak je nou maar geen zorgen om dode vogels en magie,’ mompelde Rendels.
Ze volgden een kronkelpad voorbij de Morgenstondvleugel en kwamen uit bij een beschutte blauwe deur aan de achterkant van het gebouw.
‘Al is de situatie hier vrij vreemd, dus wie weet voel je je hier prima thuis met die rare vragen van je. Wat ik wel weet, is dat de familie een hoop pech heeft. Kom binnen, dit is je nieuwe thuis.’ (blz. 33)

Sep is op een eiland terechtgekomen. De eerste persoon die hij tegenkomt denkt dat hij als keukenhulp komt werken in de vuurtoren. Samen lopen ze naar de vuurtoren. Sep vraagt zich af waar inspecteur Tinnegieter is gebleven. Als ze bij de vuurtoren zijn aangekomen maakt hij kennis met de bewoners. En niet veel later begint het te stormen. Opeens klinkt er een harde gil. Iedereen rent op het geluid af. In de torenkamer vinden ze, nadat ze de deur hebben opengebroken, een jonge vrouw. Ze lijkt verdronken te zijn in bad.

Is ze vermoord? Maar door wie dan? Iedereen rende naar boven en ze kwamen niemand tegen op de trap. Is het magie? Waar is inspecteur Tinnegieter?

Mening over het boek

Recensie van Mathilde (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
recensieboek gekregen van de uitgeverij
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk, Ik heb al andere boeken uit dezelfde serie gelezen
Welke steekwoorden passen bij het boek?
avontuurlijk, fascinerend, geheimzinnig, spannend, verrassend
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
Aan het begin van elk hoofdstuk staat een zwart-wit illustraties van een vuurtoren. Deze zijn gemaakt door Matt Saunders. Ook zijn er verspreid door het boek een paar paginagrote tekeningen te zien

illustratie uit Nicki Thornton - De pechvuurtoren

Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
de hoofdpersoon is Sep
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
ik wil Sep ontmoeten en de vuurtoren zien. Ben vooral benieuwd naar het uitzicht vanuit de torenkamer
Waar speelt het verhaal zich af?
het verhaal speelt zich af in een vuurtoren
Wat vind je leuk aan dit boek?
het is een spannend en verrassend verhaal waarbij Sep steeds meer te weten komt over zijn magische krachten
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
x
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
dit is het tweede deel uit een serie, en ik wil graag het volgende deel lezen om te weten hoe het verder gaat met Sep en zijn magie
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
voor iedereen vanaf 10 jaar die houdt van verrassende en spannende boeken met een vleugje magie
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen, Ik wil het volgende boek uit deze serie lezen