‘Hockey? Hoe kom je daar nou bij? Dat is geen sport voor jou. En zeker niet voor mij. Ik haal je nog liever op van het politiebureau dan van hockey.’ Jayden wil op hockey, maar zijn moeder wil dat hij op voetbal gaat. Dat is de sport waar zijn vader zo goed in was. Als Jayden uiteindelijk toch op hockey mag, komt zijn moeder nooit kijken. Maar Jayden is goed in hockey en voelt zich al snel thuis op de club. Dat komt ook door Sarina, die in het meisjesteam speelt. Maar dan ontdekt Jayden iets over haar wat hij liever niet had geweten …
Over het verhaal
Jayden gooit zijn schooltas in de hoek van de gang. Hij wil zijn moeder iets vragen, maar ziet er enorm tegenop. Ik ruim nog liever een jaar lang mijn kamer op, denkt hij. Elke dag. En die van mama erbij.
Hij zucht en stapt de keuken in.
‘Hee, mam.’
‘Hee’, zegt zijn moeder. Ze kijkt niet op van haar telefoon. ‘Alles goed?’
‘Ja, hoor.’
Jayden trekt aan een draadje van zijn shirt.
Misschien kan hij het beter vanavond vragen. Tijdens het eten. Of morgen bij het ontbijt. (blz. 7)
Zoals altijd heeft zijn moeder geen aandacht voor hem. Toch wil hij haar iets vragen en hij flapt het er opeens uit: ‘Mam, ik wil op hockey.’ Zijn moeder wil niet dat hij op hockey gaat. Voetbal past beter bij hem. Helemaal omdat zijn vader profvoetballer was. Uiteindelijk zegt ze dat hij het zelf moet weten, maar dat ze niet komt kijken.
Jayden meldt zich aan bij de hockeyclub en komt in de C2. Al na een paar weken voelt hij zich volledig op zijn gemak. Na afloop van de eerste wedstrijd hoort hij een bekende stem.
‘Goed gedaan, jongen!’
Met een ruk draait Jayden zich om.
‘Opa! Jij hier?’
‘Ja, wat dacht jij dan? Ik wilde jou wel eens in actie zien op die nieuwe hockeyschoenen.’
‘Heb je de wedstrijd gezien?’
‘Ja, je was echt goed.’
‘Ik heb je helemaal niet zien staan’, zegt Jayden.
‘Ik stond ook niet vooraan’, zegt opa. ‘Maar ik heb wel alles gezien. Ook jouw doelpunt. Ik ben trots op je! Ik ga nu weer naar huis.’
‘Dag, opa. En bedankt dat je er was!’ (blz. 23)
De eerste wedstrijd van het seizoen is gewonnen en Jayden vertelt dit enthousiast als hij thuiskomt. Hij heeft zelfs gescoord. Maar zijn moeder reageert nauwelijks. Ze vraagt of hij zijn sportkleren in de wasmand wil doen en zegt dat ze zo gaan eten.
Bah. Geen vragen, geen belangstelling, niets.
Zonder verder nog iets te zeggen loopt Jayden de kamer uit. Hij trekt de deur met een klap dicht en stampt de trap op.
Hij loopt langs het laatste voetbalshirt dat zijn vader droeg. Het hangt ingelijst aan de muur naast de trap.
Leefde zijn vader nog maar. Die had wel naar hem geluisterd, ook als het niet over voetbal zou gaan. (blz. 27)
Jayden is teleurgesteld. Hij had verwacht dat ze toch iets interesse zou tonen. Gelukkig reageert zijn beste vriend HP enthousiast als ze appen.
‘Jayden, waar is je moeder?’, vraagt Chantal, de moeder van Milo. Ze kijkt zoekend om zich heen.
‘Aan het werk’, zegt Jayden.
‘Ach, ja, we hebben het allemaal druk. Ik wilde haar eigenlijk spreken over de hapjes voor zaterdag.’
Jayden aarzelt. Moet hij nu vertellen dat zijn moeder wel kon, maar dat ze gewoon nooit komt? Dat ze niet van hockey houdt?
Maar Chantal babbelt aan één stuk door.
‘Ik maak een amandeltaart en meringues.
Ik denk met limoen en passievrucht.’
Waar heeft ze het over? Een limoen kent hij, en een passievrucht ook. Maar die mer-dingen, daar heeft hij nog nooit van gehoord.
‘Wat maakt jouw moeder?’
Chantal wacht niet op antwoord. ‘Het zou fijn zijn als zij cakes bakt. Een chocoladecake, een tulband, misschien ook een citroencake. Vraag jij dat aan haar?’
Jayden knikt. (blz. 31)
Elke wedstrijd zorgen een paar moeders voor iets lekkers bij de thee, voor na de wedstrijd. Jaydens moeder is aangewezen voor de volgende wedstrijd. Als Jayden het thuis vraagt vindt ze het een stomme vraag. Ze zegt dat hij wel een zak bitterballen mee kan nemen. Hij weet niet wat hij nu moet doen. Zal hij zelf iets bakken? Hoe zullen de andere moeders reageren? En zijn teamgenoten? Waarom is zijn moeder zo tegen hockey?
Luister naar het begin van dit boek…
Of klik hier en ga naar het Youtube-kanaal van IkvindlezenleukMening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
recensieboek gekregen van uitgeverij Eenvoudig Communiceren
Wat vind je van het boek?
★★★☆☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
realistisch, zielig
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
De zwart-wit illustraties zijn gemaakt door Jitske Wadman en ze laten iets uit het verhaal zien
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemakkelijk
Waar gaat het verhaal over?
zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
Jayden
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
nee
Waar speelt het verhaal zich af?
bij Jayden thuis en op de hockeyclub
Wat vind je leuk aan dit boek?
ik vind het leuk dat Jayden zelf kiest welke sport hij gaat doen en daar plezier in heeft
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
ik vind het niet leuk dat Jaydens moeder zo ongeïnteresseerd is
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
nee
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
voor kinderen vanaf 10 jaar die houden van realistische verhalen die niet al te moeilijk zijn
Wil je het boek nog een keer lezen?
Weet ik niet